dhamma-scholar-book / 14 /140018.csv
uisp's picture
init upload
c5b6280
Book,Page,LineNumber,Text
14,0018,001,ผู้เล็งเห็นโลกอยู่อย่างนี้.
14,0018,002,สังขารเป็นสภาพว่างนั้น พึงรู้อย่างนี้ ในกาลใด ผู้พิจารณา
14,0018,003,กำหนดเห็นสังขารกระจายเป็นส่วนย่อย ๆ จากฆนะ คือก้อน ใน
14,0018,004,กาลนั้น ย่อมเห็นว่าง ถอนเสียได้ซึ่งฆนสัญญา ความหมายว่า เป็น
14,0018,005,ก้อน อันได้แก่ความถือความเอาโดยนิมิต ว่าเรา ว่าเขา ว่าผู้นั้น ว่า
14,0018,006,ผู้นี้ ดังแสดงในบาลีว่า
14,0018,007,<B>ยถา หิ องฺคสมฺภารา โหติ สทฺโท รโถ อิติ
14,0018,008,เอวํ ขนฺเธสุ สนฺเตสุ โหติ สตฺโตติ สมฺมติ.</B><SUP>๑</SUP>
14,0018,009,เหมือนอย่างว่า เพราะคุมส่วนทั้งหลายเข้า เสียงว่ารถย่อมมี
14,0018,010,ฉันใด เมื่อขันธ์ทั้งหลายยังมีอยู่ การสมมติว่าสัตว์ย่อมมี ฉันนั้น.
14,0018,011,<B>ยถา ยถา นิชฺฌายติ โยนิโส อุปปริกฺขติ
14,0018,012,ริตฺตกํ ตุจฺฉกํ โหติ โย นํ ปสฺสติ โยนิโส.</B><SUP>๒</SUP>
14,0018,013,เขาเพ่งพิจารณาเห็นโดยแยบคายด้วยประการใด ๆ ย่อมปรากฏ
14,0018,014,เป็นของว่างเป็นของเปล่าแก่ผู้เห็นโดยแยบคายนั้น.
14,0018,015,สังขารเป็นสภาพหายไปนั้น พึงรู้ด้วยความสิ้น ดังแสดงใน
14,0018,016,ชราสูตรว่า
14,0018,017,<B>สุปิเนน ยถาปิ สงฺคตํ
14,0018,018,ปฏิพุทฺโธ ปุริโส น ปสฺสติ
14,0018,019,เอวมฺปิ ปิยายิตํ ชนํ
14,0018,020,เปตํ กาลกตํ น ปสฺสติ.</B><SUP>๓</SUP>