|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
18,0004,001,"<B>ตโต นํ สุขมเนฺวติ,</B> เพราะความผ่องใสนั้น สุขย่อม"
|
|
18,0004,002,ตามผู้นั้นไป
|
|
18,0004,003,<B>ฉายา ว อนุปายินี.</B> ดุจเงาตามตนไป ฉะนั้น.
|
|
18,0004,004,๓. เรื่องพระติสสเถระ
|
|
18,0004,005,พระบรมศาสดา ทรงปรารภพระติสสเถระ ผู้เป็นโอรสของพระ
|
|
18,0004,006,ปิตุจฉาของพระองค์ผนวชเมื่อภายแก่ ไม่กระทำวัตตปฏิบัติแก่อาคันตุก-
|
|
18,0004,007,ภิกษุผู้แก่กว่าตนตามวินัยนิยม พระศาสดาทรงปรับโทษให้ไปขอขมา
|
|
18,0004,008,ภิกษุเหล่านั้น เธอดื้อไม่กระทำตามรับสั่ง จึงตรัสเล่าเรื่องพระติสส-
|
|
18,0004,009,เถระดื้อให้ภิกษุทั้งหลายฟัง ตั้งแต่ครั้งเป็นดาบสชื่อเทวละ พระองค์
|
|
18,0004,010,เป็นดาบสชื่อนารทะ วิวาทกัน จนพระเจ้าพาราณสีเสด็จไปให้พระ
|
|
18,0004,011,เทวละขอโทษพระนารทะ พระเทวละไม่ยอมขอ เธอดื้อมาแต่ครั้งโน้น
|
|
18,0004,012,แล้วจึงตรัสพระคาถานี้
|
|
18,0004,013,"<B>อกฺโกจฺฉิ มํ อวธิ มํ,</B> เขาได้ด่าเราแล้ว เขาได้ตีเราแล้ว"
|
|
18,0004,014,"<B>อชินิ มํ อหาสิ เม,</B> เขาได้ผจญเราแล้ว เขาได้ลัก"
|
|
18,0004,015,ของ ๆ เราไปแล้ว
|
|
18,0004,016,"<B>เย จ ตํ อุปนยฺหนฺติ,</B> ก็ชนทั้งหลายเหล่าใด ย่อมเข้าไป"
|
|
18,0004,017,ผูกความโกรธนั้นไว้ดังนี้
|
|
18,0004,018,<B>เวรํ เตสํ น สมฺมติ;</B> เวรของชนทั้งหลายเหล่านั้น ย่อม
|
|
18,0004,019,ไม่ระงับได้.
|
|
|