| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 18,0007,001,"<B>เย จ ตคฺถ วิชานนฺติ,</B> ฝ่ายพวกใด ในหมู่นั้นย่อมรู้ดังนั้น" | |
| 18,0007,002,<B>ตโต สมฺมนฺติ เมธคา.</B> ความมั่นหมายกัน ย่อมสงบเพราะ | |
| 18,0007,003,ชนพวกนั้น. | |
| 18,0007,004,๖. เรื่องพระจุลกาลมหากาลเถระ | |
| 18,0007,005,พระบรมศาสดา ทรงปรารภพระจุลกาลแลพระมหากาลเถระ | |
| 18,0007,006,พระจุลกาลนั้นเป็นน้องพระมหากาลเถระ บวชตามพี่ ไม่ถึงพรรษาก็ | |
| 18,0007,007,สึก ด้วยพวกภรรยาเก่าช่วยกันรังควาน พระมหากาลเป็นพี่ บวช | |
| 18,0007,008,ด้วยความศรัทธา เพียรพยายามเจริญอสุภกรรมฐานจนได้สำเร็จพระ | |
| 18,0007,009,อรหันต์พร้อมด้วยปฏิสัมภิทา ส่วนภรรยาเก่าของท่านเห็นตัวอย่างพวก | |
| 18,0007,010,ก่อน จึงนิมนต์พระศาสดาพร้อมด้วยพระภิกษุสงฆ์รับภัตตาหารที่เรือน | |
| 18,0007,011,บ้าง เสร็จภัตกิจแล้ว ทูลขอพระมหากาลอยู่ทำอนุโมทนาแต่องค์เดียว | |
| 18,0007,012,พระศาสดาก็ทรงอนุญาต เสด็จกลับแล้ว พวกภรรยาเก่าก็พากัน | |
| 18,0007,013,ห้อมล้อมจะให้ท่านสึก ท่านเหาะหนีมาทางอากาศ ภิกษุทั้งหลาย | |
| 18,0007,014,ปรารภกันถึงเรื่องพระจุลกาลและพระมหากาลเถระต่าง ๆ พระองค์จึง | |
| 18,0007,015,ตรัสพระคาถานี้ | |
| 18,0007,016,<B>สุภานุปสฺสึ วิหรนฺตํ </B> มารย่อมรังควาน คนที่เห็นตาม | |
| 18,0007,017,<B>อินฺทฺริเยสุ อสํวุตํ </B> อารมณ์ว่างามอยู่ ไม่สำรวมแล้ว | |
| 18,0007,018,<B>โภชนมฺหิ อมตฺตญฺญุํ </B> ในอินทรีย์ทั้งหลาย ไม่รู้ประมาณ | |
| 18,0007,019,<B>กุสีตํ หีนวีริยํ </B> ในโภชนะ เกียจคร้านแล้ว มี | |
| 18,0007,020,"<B>ตํ เว ปสหตี มาโร,</B> ความเพียรเลวนั้นแลได้" | |