| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 18,0011,001,พระนางปชาบดีโคตมี วันหนึ่งเป็นวันวิวาหมงคลของนันทะกับด้วย | |
| 18,0011,002,นางชนบทกัลยาณี พระศาสดาได้เสด็จไปในการมงคลนั้น ประทาน | |
| 18,0011,003,บาตรให้นันทะรับถือไว้ ตรัสมงคลพอสมควรแล้วเสด็จกลับ ไม่ทรง | |
| 18,0011,004,รับบาตรที่นันทะ นันทะก็ต้องเชิญบาตรตามเสด็จไปจนถึงวิหาร จึง | |
| 18,0011,005,รับสั่งถามว่า จะบวชหรือนันทะ ๆ ก็ทูลรับโดยเคารพ ครั้นผนวช | |
| 18,0011,006,แล้ว รำพึงถึงนางชนบทกัลยาณี พระองค์ทรงรับเป็นประกันจะให้ได้ | |
| 18,0011,007,ตั้งแต่นั้นมาภิกษุทั้งหลายพากันหยันพระนันทะจนละอาย ท่านจึงหลีก | |
| 18,0011,008,ไปทำความเพียรแต่ผู้เดียวจนสำเร็จพระอรหันต์ ภายหลังภิกษุทั้งหลาย | |
| 18,0011,009,ถามถึงความกระสันในเรื่องสึก ท่านตอบว่าไม่มีแล้ว จึงพากันหา | |
| 18,0011,010,ความว่าพระนันทะอวดพระอรหันต์ผล จึงทูลความนั้นแด่พระศาสดา | |
| 18,0011,011,พระองค์รับรองว่า ท่านกล่าวตามเป็นจริง แล้วจึงตรัสพระคาถานี้ | |
| 18,0011,012,<B>ยถา อคารํ ทุจฺฉนฺนํ </B> ฝนย่อมรั่วรดเรือนที่เขามุงแล้ว | |
| 18,0011,013,"<B>วุฏฺิ สมติวิชฺฌติ,</B> ไม่ดีได้ ฉันใด." | |
| 18,0011,014,<B>เอวํ อภาวิตํ จิตฺตํ </B> ราคะย่อมรั่วรดจิตทีเขามิได้อบรม | |
| 18,0011,015,"<B>ราโค สมติวิชฺฌติ,</B> แล้วฉันนั้น." | |
| 18,0011,016,<B>ยถา อคารํ สุจฺฉนฺนํ </B> ฝนย่อมรั่วรดเรือนที่เขามุงดีแล้ว | |
| 18,0011,017,"<B>วุฏฺิ น สมติวิชฺฌติ,</B> ไม่ได้ ฉันใด." | |
| 18,0011,018,<B>เอวํ สุภาวิตํ จิตฺตํ </B> ราคะย่อมรั่วรดจิตที่เขาอบรมดี | |
| 18,0011,019,<B>ราโค น สมติวิชฺฌติ.</B> แล้วไม่ได้ ฉันนั้น. | |