| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 18,0012,001,๑๐. เรื่องนายจุนทสูกริก | |
| 18,0012,002,พระบรมศาสดา ทรงปรารภนายจุนทสูกริกบุรุษ เป็นคน | |
| 18,0012,003,ร้ายกาจปราศจากเมตตาจิต แต่ฆ่าสุกรเลี้ยงชีวิตมาถึง ๕๕ ปี วันเมื่อ | |
| 18,0012,004,จะเห็นผลของกรรม เจ็บหนักมีอาการเร่าร้อน เหมือนไฟในอเวจี | |
| 18,0012,005,มหานรกเผา ทุรนทุรายร้องอย่างสุกร เสวยทุกขเวทนาอยู่ ๗ วันจึงทำ | |
| 18,0012,006,กาลกิริยา ไปบังเกิดในอเวจีมหานรก ภิกษุทั้งหลายได้ยินเสียนั้น | |
| 18,0012,007,สำคัญว่าสุกรร้อง ไปเฝ้าทูลพระศาสดาตามความเข้าใจของตน พระองค์ | |
| 18,0012,008,จึงตรัสความเป็นไปของนายจุนทะอย่างแล้วมา ให้ภิกษุทั้งหลายฟังแล้ว | |
| 18,0012,009,จึงตรัสพระคาถานี้ | |
| 18,0012,010,<B> อิธ โสจติ เปจฺจ โสจติ </B> ผู้ทำบาปย่อมเศร้าโศกในโลกทั้ง | |
| 18,0012,011,"<B>ปาปการี อุภยตฺถ โสจติ,</B> สอง คือ เศร้าโศกอยู่ในโลกนี้" | |
| 18,0012,012,ละไปแล้วย่อมเศร้าโศก | |
| 18,0012,013,"<B>โส โสจติ โส วิหญฺติ,</B> เขาเศร้าโศกอยู่ เขาเดือดร้อนอยู่" | |
| 18,0012,014,<B>ทิสฺวา กมฺมกิลิฏฺมตฺตโน.</B> เพราะเห็นกรรมอันเศร้าหมอง | |
| 18,0012,015,ของตน. | |
| 18,0012,016,๑๑. เรื่องธัมมิกอุบาสก | |
| 18,0012,017,พระบรมศาสดา ทรงปรารภธัมมิกอุบาสก เป็นผู้บริบูรณ์ด้วย | |
| 18,0012,018,กัลยาณธรรม เวลาเจ็บจะสิ้นสังขารให้อาราธนาภิกษุทั้งหลายมา | |
| 18,0012,019,สังวัธยายสติปัฏฐาน ขณะที่ฟังธรรมอยู่ ได้เห็นเทวรถอันเทพยดาเจ้า | |