| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 18,0028,001,๒๖. เรื่องอุกัณฐิตภิกขุ | |
| 18,0028,002,พระบรมศาสดา ทรงปรารภภิกษุผู้กระสันจะสึกรูปหนึ่ง บวช | |
| 18,0028,003,แล้วเพื่อจะพ้นทุกข์ ครั้นเธอได้ยินพระอาจารย์กล่าวธรรม พระ | |
| 18,0028,004,อุปัชฌายะกล่าววินัยว่า สิ่งนี้ควรทำ สิ่งนี้ไม่ควรทำ มีความหนักใจ | |
| 18,0028,005,เห็นว่าธรรมวินัยมากมายปฏิบัติไม่ไหว ใครเพื่อจะสึก พระอุปัชฌายะ | |
| 18,0028,006,อาจารย์จึงพาตัวภิกษุนั้นไปเฝ้าพระศาสดา ทูลความนั้นให้ทรงทราบ | |
| 18,0028,007,พระศาสดาจึงตรัสถามภิกษุนั้นว่า ถ้ากระนั้นท่านรักษาแต่สิ่งเดียว | |
| 18,0028,008,แล้วไม่ต้องรักษาสิ่งอื่นมากมาย จะได้หรือไม่ เธอทูลรับว่าได้ พระ | |
| 18,0028,009,องค์จึงตรัสสอนให้รักษาจิต แล้วจึงตรัสพระคาถานี้ | |
| 18,0028,010,<B>สุทุทฺทสํ สุนิปุณํ</B> ผู้มีปัญญา ควรรักษาจิต ที่เห็นได้ | |
| 18,0028,011,<B>ยตฺถ กามนิปาตินํ</B> แสนยากที่ละเอียดนัก มีปกติตก | |
| 18,0028,012,"<B>จิตฺตํ รกฺเขถ เมธาวี,</B> ไปตามใคร่ในอารมณ์อันใดอันหนึ่ง" | |
| 18,0028,013,<B>จิตฺตํ คุตฺตํ สุขาวหํ.</B> จิตอันเขารักษาแล้วนำสุขมาให้. | |
| 18,0028,014,๒๗. เรื่องสังฆรักขิตเถระ | |
| 18,0028,015,พระบรมศาสดา ทรงปรารภภิกษุชื่อสังฆรักขิต วันหนึ่งเธอ | |
| 18,0028,016,ได้ผ้าจำนำพรรษามา ๒ ผืน นำเข้าไปถวายพระอุปัชฌายะผืนหนึ่ง | |
| 18,0028,017,"ท่านไม่รับ ภิกษุนั้นเสียใจคิดว่า "" พระเถระนี้ท่านเป็นทั้งลุงทั้งอุปัชฌายะ" | |
| 18,0028,018,เมื่อท่านไม่รับไม่นับถือ เราจะบวชไปทำไม สึกเสียดีกว่า สึกแล้ว | |
| 18,0028,019,เราจัดเอาผ้านี้ขาย ซื้อนางแพะเลี้ยงเอาลูกแพะขาย มีเงินแล้วจะหา | |