| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 18,0040,001,ครั้นเสร็จภัตตกิจแล้ว พระศาสดาทรงกระทำอนุโทนาด้วยธรรมีกถา | |
| 18,0040,002,อันไพเราะ นางเลื่อมใสถวายสาธุการ เวลานั้นอาชีวกอยู่ข้างหลังบ้าน | |
| 18,0040,003,ได้ยินดังนั้นก็โกรธ ร้องด่าปริภาษนางกับพระศาสดาโดยประการต่าง ๆ | |
| 18,0040,004,จนนางตั้งสติอารมณ์ไม่อยู่ พระองค์จึงทรงเล้าโลมด้วยธรรมเทศนา | |
| 18,0040,005,แล้วจึงตรัสพระคาถานี้ | |
| 18,0040,006,<B>น ปเรสํ วิโลมานิ.</B> ถ้อยคำหยาบทั้งหลาย ของชน | |
| 18,0040,007,เหล่าอื่น อันบุคคลไม่ควรมาทำ | |
| 18,0040,008,ไว้ในใจ. | |
| 18,0040,009,"<B>น ปเรสํ กตากตํ,</B> กิจของชนเหล่าอื่น ที่เขากระทำ" | |
| 18,0040,010,แล้วและไม่ทำแล้ว ( อันไม่ใช่ | |
| 18,0040,011,หน้าที่ของตน ) อันบุคคลไม่ควร | |
| 18,0040,012,แล. | |
| 18,0040,013,<B>อตฺตโนว อเวกฺเขยฺย</B> บุคคลควรพิจารณากิจทั้งหลายที่ | |
| 18,0040,014,<B>กตานิ อกตานิ จ.</B> ทำแล้ว และยังมิได้ทำ ของตน | |
| 18,0040,015,ดีกว่า. | |
| 18,0040,016,๓๙. เรื่องฉัตตปาณิอุบาสก | |
| 18,0040,017,พระบรมศาสดา ทรงปรารภฉัตตปาณิอุบาสก ผู้เป็นบัณฑิต | |
| 18,0040,018,อนาคามี พระเจ้าปเสนทิโกศลเชิญให้ไปสอนธรรมในพระราชสำนัก | |
| 18,0040,019,ท่านไม่รับ ทูลว่าเป็นกิจของบรรพชิต พระราชาจึงได้เสด็จไปเฝ้าทูล | |