| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 21,0017,001,แสดงสุจริต ๓ มีกายสุจริตเป็นต้น และทรงแสดงผลแห่งสุจริตให้สัตว์ | |
| 21,0017,002,เหล่านั้นยินดีประพฤติตาม สัตว์พวกใดชอบคำหยาบ พระองค์ก็ทรง | |
| 21,0017,003,ทรมานด้วยคำหยาบคือประกาศทุจริต ๓ และผลแห่งทุจริตนั้นให้สัตว์ | |
| 21,0017,004,เกลียดกลัวมละเสีย สัตว์พวกใดชอบทั้งคำละเอียดและคำหยาบ พระ- | |
| 21,0017,005,องค์ก็ทรงทรมานด้วยคำละเอียดและคำหยาบ คือทรงชี้แจงซึ่งสุจริต | |
| 21,0017,006,และทุจริต และผลของสุจริตและทุจริต ให้สัตว์มละเสียซึ่งทุจริตดำรง | |
| 21,0017,007,อยู่ในสุจริต พระผู้มีพระภาคทรงฉลาดในการทรมานสัตวโลกให้มละ | |
| 21,0017,008,พยศอันร้ายเสียได้ ดังนี้ พระองค์จึงทรงพระนามว่า 'ปุริสทมฺมสารถิ ' | |
| 21,0017,009,ผู้ทรมานซึ่งบุรุษที่ควรทรมาน ดังนี้. | |
| 21,0017,010,อนึ่ง ' อนุตฺตโร ปุริสทมฺมสารถิ ' ๒ พระนามนี้ ท่านรวมเป็น | |
| 21,0017,011,พระนามเดียวกันว่า พระผู้มีพระภาคเจ้านั้นทรงพระนามว่า 'อนุตฺตโร | |
| 21,0017,012,ปุริสทมฺมสารถิ ' ผู้ทรมานซึ่งบุรุษควรทรมาน ไม่มีใครเสมอและ | |
| 21,0017,013,ยิ่งกว่าพระองค์ได้ ดังนี้ แท้จริง เหมือนอย่างคชสารอัสดร ที่นาย | |
| 21,0017,014,ควาญทรมานคล่องแคล่วด้วยดีแล้ว นายควาญประสงค์จะให้แล่นไป | |
| 21,0017,015,ในทิศใด ๆ ก็แล่นไปในทิศนั้น ๆ อย่างเดียวในวาระอันหนึ่ง ส่วน | |
| 21,0017,016,บุรุษที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงทรมานแล้วนั้น แม้นั่งอยู่ด้วยบัลลังก์อัน | |
| 21,0017,017,เดียว ย่อมให้แล่นไปได้ยังทิศทั้ง ๘ คือสมาบัติ ๘ และทิศทั้ง ๘ คือ | |
| 21,0017,018,มรรค ๔ ผล ๔ เพราะเหตุนั้น พระองค์จึงทรงพระนามว่า 'อนุตฺตโร | |
| 21,0017,019,ปุริสทมฺมสารถิ' ผู้ยังบุรุษที่ควรทรมานให้แล่นไป ไม่มีใครเสมอ | |
| 21,0017,020,และยิ่งกว่าพระองค์ได้ ดังนี้. อนึ่ง พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงทรมาน | |
| 21,0017,021,สัตวโลกที่ควรทรมานนั้น เป็นกระบวนทรมาน จะได้กดขี่ข่มเหงด้วย | |