| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 21,0022,001,แก่ผู้ปฏิบัติด้วยประการดังนี้. ฝ่ายปฏิเวธธรรม คือ มรรคผลนิพพานนั้น | |
| 21,0022,002,ย่อมมีคุณแก่ผู้ที่ได้รู้แจ้งแทงตลอดได้ สำเร็จอริยมรรคอริยผลมละกิเลส | |
| 21,0022,003,เหล่าใด ๆ ได้ตามมรรคภาวนานั้น ๆ แล้ว ความเดือนร้อนใจและ | |
| 21,0022,004,ทุกข์ภัยต่าง ๆ ที่จะพึงเกิดขึ้นเพราะกิเลสเหล่านั้น ๆ ก็จะไม่มี ผู้ที่ได้รู้ | |
| 21,0022,005,แจ้งแทงตลอดพระนิพพานแล้ว ก็พ้นจากทุกข์ ไม่ต้องเกิดแก่ตาย | |
| 21,0022,006,ต่อไปอีกในเบื้องหน้า ปฏิเวธธรรมย่อมมีคุณแก่ผู้ที่ได้รู้แจ้งแทงตลอด | |
| 21,0022,007,มรรคผลนิพพานด้วยประการดังนี้. อนึ่ง ปริยัติธรรมนั้นย่อมมีคุณ คือ | |
| 21,0022,008,ทำให้บริบูรณ์ในศีลสมาธิปัญญา ศีลสมาธิปัญญานั้น ย่อมมีคุณ คือ | |
| 21,0022,009,ทำให้กาย วาจา ใจบริสุทธิ์ จนได้บรรลุมรรคผลนิพพาน มรรคผล | |
| 21,0022,010,นั้นย่อมมีคุณ คือละกิเลสเป็นสมุจเฉทปหาน นิพพานนั้น ย่อมมีคุณ | |
| 21,0022,011,คือดับเพลิงกิเลสกองทุกข์เสียหมด ความเกิดแก่เจ็บตายไม่มี เป็นสุข | |
| 21,0022,012,อย่างยิ่ง. | |
| 21,0022,013,โยคาพจรกุลบุตรผู้เจริญธัมมานุสสติกัมมัฏฐานนี้ จะพึงระลึก | |
| 21,0022,014,ิคิดไปในคุณของพระธรรมโดยนัยดังกล่าวมาแล้วนี้ก็ได้ หรือจะระลึก | |
| 21,0022,015,ถึงคุณของพระธรรมตามบาลีว่า สฺวากฺขาโต ภควตา ธมฺโม ดังนี้ | |
| 21,0022,016,เป็นต้นก็ได้ตามใจถนัด เมื่อระลึกตามบทพระบาลีนั้น พึงระลึกดังนี้ว่า | |
| 21,0022,017,ธรรมที่พระผู้มีพระภาคกล่าวแล้วดี คือเพราะในเบื้องต้นคือศีล เพราะ | |
| 21,0022,018,ในท่ามกลางคือสมาธิ เพราะในที่สุดคือปัญญา พร้อมทั้งอรรถทั้ง | |
| 21,0022,019,พยัญชนะบริบูรณ์สิ้นเชิงเต็มที่ บริสุทธิ์ไม่มีพิรุธอันใดอันหนึ่ง และเป็น | |
| 21,0022,020,ไปเพื่อมละราคะ โทสะ โมสะเสียได้ เพราะเหตุนั้น จึงชื่อว่า สฺวากฺ- | |
| 21,0022,021,ขาโต ท่านกล่าวแล้วดี อนึ่ง ธรรมที่พระผู้มีพระภาคกล่าวแล้วดีเพราะ | |