| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 21,0038,001,"กระดูกเสีย"" น้ำเหงื่อนั้นสีดังน้ำมันงาอันใส ไหลออกจากขุมผมและ " | |
| 21,0038,002,ขนในกาลเมื่อกายร้อนด้วยเพลิงและแดด หรือกินของเผ็ดและร้อน | |
| 21,0038,003,หรือธาตุอันใดอันหนึ่งวิการ มันข้นนั้นสีดังขมิ้น ติดอยู่กับหนังต่อ | |
| 21,0038,004,เนื้อ น้ำตานั้นสีดังน้ำมันงาอันใส ตั้งอยู่ในขุมตาทั้ง ๒ ย่อมไหล | |
| 21,0038,005,ออกมาในกาลเมื่อร้องไห้ หรือหัวเราะหนักเป็นต้น น้ำมันเหลวสีดัง | |
| 21,0038,006,น้ำมันมะพร้าวที่เป็นไข ตั้งอยู่บนฝ่าเท้า หลังมือ หลังเท้า และ | |
| 21,0038,007,ภายในช่องหูและหน้าผากและจะงอยบ่าโดยมาก เมื่อต้องร้อนด้วย | |
| 21,0038,008,เพลิงหรือแดดเป็นต้น จึงได้ไหลออกมา น้ำลายนั้นอยู่ในปาก สีขาว | |
| 21,0038,009,สัณฐานดังฟองน้ำ ไหลซึมอยู่บนกระพุ้งแก้มทั้ง ๒ ช่อง ที่เกิดน้ำลาย | |
| 21,0038,010,นั้นอยู่ใต้ลิ้น น้ำมูกนั้นอยู่ในขมองศีรษะ เป็นยวงไหลออกทางนาสิก | |
| 21,0038,011,เหลวบ้าง ข้นบ้าง น้ำไขข้อนั้นติดอยู่ติดอยู่ตามข้อกระดูกที่ต่อกันทั้งสิ้น | |
| 21,0038,012,"""น้ำมูตรนั้นเกรอะออกจากอาหารใหม่และอาหารเก่า"" ขังอยู่ใน" | |
| 21,0038,013,กระเพาะที่อยู่ข้างปัสสาวะ. กายซึ่งแยกออกเป็นอาการ ๓๑ ส่วนนี้ | |
| 21,0038,014,ตามพระบาลีพระพุทธเจ้าตรัสเทศนา แต่ในคัมภีร์อรรถกถาท่านแยก | |
| 21,0038,015,เยื่อในขมองศีรษะออกส่วนหนึ่งต่างหาก เรียกว่า มตฺถเก มตฺลุงฺคํ | |
| 21,0038,016,จึงเป็นอาการ ๓๒ อาการ ๓๒ นี้ ย่อมปรากฏแก่ชาวโลกโดยมาก | |
| 21,0038,017,ชาวโลกย่อมร้องเรียกว่าอาการ ๓๒ ดังนี้. อาการ ๓๑ ตามนัยพระ | |
| 21,0038,018,บาลี อาการ ๓๒ ตามนัยอรรถกถานี้ ให้โยคาพจรกุลุบุตรผูเจริญ | |