|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
23,0013,001,ทรงสังเวชในการที่พระเทวทัตต์ทำบาปอันนับเข้าในอนันตริยกรรมบาง
|
|
23,0013,002,ประการ จนถึงแผ่นดินสูบ. เมื่อประสงค์จะให้เป็นคำสอน ก็คือ สอน
|
|
23,0013,003,ให้ละการชั่วไม่เป็นประโยชน์ ให้ประพฤติตนเป็นคนดี. ละการชั่ว
|
|
23,0013,004,การไม่เป็นประโยชน์ได้ชื่อว่าเป็นคนดี ประพฤติเป็นคนดีได้ ชื่อว่า
|
|
23,0013,005,ละการชั่วการไม่เป็นประโยชน์ ละการชั่วเท่าใด ก็ดีเท่านั้น ดีเท่าใด
|
|
23,0013,006,ก็ละชั่วได้เท่านั้น.
|
|
23,0013,007,๒๓. ยํ เว หิตญฺจ สาธุญฺจ ตํ เว ปรมทุกฺกรํ. [ ๔๙ ]
|
|
23,0013,008,การใดแล เป็นประโยชน์ด้วย ดีด้วย การนั้นแลทำได้ยากยิ่ง.
|
|
23,0013,009,กระทู้นี้กล่าวโดยศุกรปักษ์ ควรอธิบายโดยตรงกันข้ามกับกระทู้
|
|
23,0013,010,๒๒ นั้น.
|
|
23,0013,011,๒๔. น หิ ตํ สุลภํ โหติ สุขํ ทุกฺกฏการินา. [ ๕๐ ]
|
|
23,0013,012,สุขไม่เป็นผลอันคนทำความชั่วจะได้ด้วยง่ายเลย.
|
|
23,0013,013,เอาความว่า คนทำความชั่ว จะได้รับผลคือความสุขไม่ได้ง่าย
|
|
23,0013,014,ที่แท้ไม่ได้ทีเดียว. ประกอบเหตุไม่ดีก็จะต้องประสพผลที่ไม่ดี จะ
|
|
23,0013,015,ประสพผลที่ดีไม่ได้เป็นอันขาด ประกอบเหตุที่ดี ก็จะต้องประสพผลที่
|
|
23,0013,016,ดี จะประสพผลที่ไม่ดีอย่างไร. กระทู้นี้สอนให้รู้ว่า ผลคือ ความสุข
|
|
23,0013,017,เกิดแต่ความทำดี ถ้าอยากได้ความสุขแล้ว ทำความชั่วก็คงได้ผล คือ
|
|
23,0013,018,ความทุกข์ ความสุขเป็นไม่ได้เป็นอันขาด. แต่นี้ควรชักอุทาหรณ์
|
|
|
