dhamma-scholar-book / 23 /230018.csv
uisp's picture
init upload
c5b6280
Book,Page,LineNumber,Text
23,0018,001,เป็นรสอื่น เหมือนน้ำตาลสดแปรรสไปได้. อาศัยความประมาท
23,0018,002,ทำชั่วลง รีบระวังสังวรไปใหม่ เมื่อรู้สึกกลบใจให้ดีอยู่เสมอ นาน
23,0018,003,เข้าก็เคยไปเอง คงมีอยู่แต่ความดีเสมอไป.
23,0018,004,๓๑. มา จ สาวชฺชมาคมา. [ ๖๒ ]
23,0018,005,อย่ามาถึงกรรมอันมีโทษเลย.
23,0018,006,( ของสมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ [ ฉิม ] )
23,0018,007,คืออย่าทำกรรมที่ทำมีโทษ เก็บเอาข้อหลัง ๆ ที่เข้าเรื่องนี้มา
23,0018,008,อธิบาย จำพวกที่ทำมีโทษ ไม่ทำมีคุณ.
23,0018,009,๔. กิเลสวรรค คือ หมวดกิเลส
23,0018,010,๓๒. น กหาปณวสฺเสน ติตฺติ กาเมสุ วิชฺชติ. [ ๖๖ ]
23,0018,011,ความอิ่มในกามทั้งหลาย ย่อมไม่มี เพราะฝนคือกหาปณะ.
23,0018,012,กามคุณมี ๕ คือ รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ การที่
23,0018,013,แสวงหาทรัพย์สมบัติจนเกินความต้องการ ก็เป็นการแสวงหากามคุณ
23,0018,014,ตรงอยู่แล้ว และเมื่อบริบูรณ์ด้วยทรัพย์สมบัติแล้ว ก็นำทรัพย์สมบัติ
23,0018,015,ออกเฉลี่ยให้ได้กามคุณ ๕ นั้นมาบำรุงบำเรอตน ก็เพลิดเพลินอยู่
23,0018,016,ดังนั้น ได้มาแล้วจืดไป หาใหม่ต่อไปอีก ไม่รู้อิ่ม โดยที่สุดหากว่า
23,0018,017,กหาปณะกล่าวคือรัตนะ ๗ ประการ เป็นดุจห่าฝนบันดาลตกลงมา
23,0018,018,ใครประสงค์จะเก็บเอาสักเท่าไร ก็ไม่รู้หมด ผู้บริโภคกามารมณ์
23,0018,019,เก็บเอามาสักเท่าไร ก็ไม่รู้จักพอ อาศัยเหตุนี้ สมเด็จพระศาสดา