|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
23,0022,001,ในอำนาจหรือหุ้มคลุมจิตไว้แล้ว เป็นมืด ๘ ด้าน ปิดปัญญาหมด
|
|
23,0022,002,เคยติดมาแล้ว และยังติดบัดนี้ ทั้งยังจะติดต่อไปไม่มีที่สุด ถ้ายัง
|
|
23,0022,003,ไม่ถึงอมตธรรม ข่ายคือโมหะจึงมีโทษเหลือประมาณ.
|
|
23,0022,004,๔๐. โภคตณฺหาย ทุมฺเมโธ หนฺติ อญฺเญว อตฺตานํ. [ ๗๘ ]
|
|
23,0022,005,คนมีปัญญาทรามย่อมฆ่าตนเองเหมือนฆ่าผู้อื่น เพราะอยากได้
|
|
23,0022,006,โภคทรัพย์.
|
|
23,0022,007,คนมีปัญญาทรามอยากได้ทรัพย์ของคนอื่นก็ฆ่าคนอื่นผู้เป็นเจ้าของ
|
|
23,0022,008,ทรัพย์เสียง่าย ๆ ฉันใด แม้ตนก็ฆ่าเสียง่าย ๆ ฉันนั้น. ตัณหา
|
|
23,0022,009,นั้นเองเป็นผู้ฆ่า อยากได้ทรัพย์เป็นกำลังแล้ว ถึงตัวจะตายก็ไม่ว่า
|
|
23,0022,010,ขอแต่ให้ได้ทรัพย์เป็นยอมทุกท่า เมื่อทำไปโดยไม่คิดเสียดายชีวิต พลาด
|
|
23,0022,011,ท่าก็ถึงตาย. ชักตัวอย่าง. อนึ่ง เจ็บไข้ ก็สู้รักษาเอาเอง
|
|
23,0022,012,ถามคนโน้นคนนี้ว่ารักษากันอย่างไร ใครรู้ยาอะไรบ้างก็บอกตามรู้
|
|
23,0022,013,ก็นำเอามารักษา ไม่ต้องเสียค่ายา ครั้นจะหาหมอหายาก็เกรง
|
|
23,0022,014,เปลืองทรัพย์ เห็นไม่ควรจ่ายด้วยประการทั้งปวง ทั้งนี้ก็เพราะ
|
|
23,0022,015,หมกมุ่นอยู่ในโภคทรัพย์ที่มีอยู่ จนถึงเต็มไปด้วยมัจฉริยะ โรคหนัก
|
|
23,0022,016,พักใหญ่ ไม่มีหมอมียาที่ดีแก้ก็ตายได้ หากใคร ๆ รู้ก็ยกขึ้นติได้ว่า
|
|
23,0022,017,เพราะไม่มีหมอดีแก้จึงตาย. อนึ่ง ทรัพย์สมบัติที่มีอยู่อันเกิดมีเพราะกุศล
|
|
23,0022,018,หนหลังที่ตนสร้างสมมาก็ทิ้งอยู่เฉย ๆ ไม่ได้บริจาคต่อกำไรต่อไป ก็
|
|
23,0022,019,"เพราะมัวหมกมุ่นอยู่ในโภคทรัพย์ที่มีอยู่ ก็ชื่อว่าฆ่าตัวเสียเองเหมือนกัน,"
|
|
23,0022,020,มัวแต่กินบุญเก่าไม่ได้ก่อสร้างบุญใหม่ไว้ข้างหน้า เช่น ทุนมีอยู่เท่านั้น
|
|
|
