dhamma-scholar-book / 23 /230026.csv
uisp's picture
init upload
c5b6280
Book,Page,LineNumber,Text
23,0026,001,ได้เสวยทุกขเวทนาเกิดแต่ความเจ็บในร่างกาย ถ้าไม่มีขันติอดทน ก็จะ
23,0026,002,เกิดราคะบ้าง โทสะบ้าง โมหะบ้าง คือจะรักใคร่ในร่างกาย
23,0026,003,กลัวจะเจ็บมากจะไม่หาย เมื่ออยากให้หาย ไม่ค่อยหายตามประสงค์
23,0026,004,ก็โกรธ ก็ประทุษร้ายร่างกายของตนเองบ้าง ขัดเคืองประทุษร้าย
23,0026,005,ผู้อื่นโดยทำไม่ถูกใจบ้าง หรือโรคในกายอันจะหายไม่ได้ หมอตัด
23,0026,006,แล้ว ก็ยังหลงว่าจะมีแก้ได้ อนึ่ง ราคะ โทสะ โมหะ นั้น ก็ก่อ
23,0026,007,ให้เกิดทุกข์ในใจได้ คือความกำหนัดเกิดขึ้นแล้ว ไม่ได้สมความ
23,0026,008,กำหนัด เพราะเหตุอันใดอันหนึ่งก็ดี สิ่งที่กำหนัดนั้นมาวิบัติไปก็ดี
23,0026,009,ก็เกิดทุกข์ในใจ ขัดเคืองประทุษร้ายผู้อื่นผิดกฎหมาย ก็เกิดทุกข์
23,0026,010,ในใจ หลงทำผิดอย่างใดอย่างหนึ่ง ไม่ได้สมตามที่หลง ก็เกิดทุกข์
23,0026,011,ในใจ เมื่อใจเกิดทุกข์อย่างใดอย่างหนึ่งแล้ว ก็ระทมทุกข์ถึงกาย
23,0026,012,มีกินไม่ได้ นอนไม่หลับเป็นต้น.
23,0026,013,โดยใจความว่า จะต้องอดทนต่อกำลังกิเลสที่เกิดแต่ทุกขเวทนา
23,0026,014,ในกายและแต่ละเหตุภายนอก และอดทนต่อกองทุกข์ที่เกิดแต่กายและใจ
23,0026,015,ถ้าอดไม่ได้ก็จะให้โทษดังกล่าวแล้ว ถ้าอดได้ก็จะไม่ให้โทษเห็นปานนั้น.
23,0026,016,ทุกข์ที่เกิดแต่กายนั้นไม่ใช่จะอดไม่ให้ทุกข์ได้ ทุกข์กายจะต้องมีเป็น
23,0026,017,ปกติ ห้ามไม่ได้ เป็นแต่อดอย่าให้กองกิเลสเกิดแต่ทุกข์นั้น. แต่ทุกข์
23,0026,018,ในใจนั้นอาจได้ อดต่อกิเลสได้แล้ว ทุกข์ในใจก็ไม่มี. อานิสงส์ของ
23,0026,019,ขันติ ควรชักเอาความในกระทู้ ๔๗-๔๘-๕๒ มาแสดงทั้งหมดหรือ
23,0026,020,บางกระทู้ก็ตาม คือ ห้ามความผลุนผลันไว้ได้. นำประโยชน์สุขมา