| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 23,0037,001,๖๖. ชิเน กทริยํ ทาเนน. [ ๑๓๙ ] | |
| 23,0037,002,พึงชำนะคนตระหนี่ด้วยการให้. | |
| 23,0037,003,เขาเหนียว เขาก็แพ้ตัวเองและตัวเรา เราให้ปันเจือจาน | |
| 23,0037,004,เราก็ชำนะตัวเราเองและตัวเขา. พึงเห็นเถิดคนเหนียวกับคนให้ปัน | |
| 23,0037,005,เจือจานผิดกัน. เช่นถึงคราวจะทำพิธีการมงคล หรือบำเพ็ญทาน | |
| 23,0037,006,คนเหนียวทำอย่างระมัดระวังไม่ให้ตกเรี่ยเสียหายมากและเงียบ ๆ ไม่ | |
| 23,0037,007,ค่อยมีใครรู้ คนใจกว้างยินดีในการเฉลี่ยสุขแก่กัน ไม่ทำอย่างที่เรียก | |
| 23,0037,008,ว่าฆ่าควายเสียดายพริก และครึกครื้น มีแขกมาช่วยเหลือมาก เมื่อ | |
| 23,0037,009,เช่นนี้จึงว่า คนตระหนี่แพ้ คนใจกว้างใจบุญชอบเจือจานชำนะ | |
| 23,0037,010,สมเด็จพระธรรมสามิศร์จึงตรัสว่า พึงชำนะคนเหนียวด้วยการให้ดังนี้ | |
| 23,0037,011,คือต้องผจญคนตระหนี่เสียด้วยทานบริจาค. | |
| 23,0037,012,๖๗. สจฺเจนาลิกวาทินํ. [ ๑๔๐ ] | |
| 23,0037,013,พึงชำนะคนพูดปดด้วยคำจริง. | |
| 23,0037,014,คำพูดพล่อย ๆ สู้คำจริงไม่ได้ คำจริง สู้คำพูดพล่อย ๆ ได้ | |
| 23,0037,015,เช่น นายจริงพูดว่า แก้นาฬิกาพกได้ดีจริง ๆ ก็ทำได้ดีจริงเหมือนพูด | |
| 23,0037,016,พูดว่าจะให้สิงของสิ่งหนึ่งซึ่งมีราคา ก็ให้จริง ว่าจะช่วยคิดข้อความที่ลึกซึ้ง | |
| 23,0037,017,ก็ช่วยคิดตามความเห็น. นายพล่อยพูดว่า เป็นช่างแก้นาฬิกาได้ดี | |
| 23,0037,018,เหมือนกัน แต่ก็ทำไม่ได้ คุยว่าจะให้ของมีค่าสิ่งหนึ่งก็เหลว ของนั้น | |
| 23,0037,019,ไม่มีด้วยซ้ำ ว่าจะช่วยค้นข้อความที่เป็นปัญหาลึกลับ เพราะชำนาญ | |
| 23,0037,020,แต่ก็ไม่ประสีประสาอะไรเลย. ใคร ๆ ก็ต้องคบ ต้องนับถือรักใคร่ | |