|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
24,0005,001,บิดาต้องคอยเตือนให้รู้จักระวังป้องกันตัว ประหนึ่งว่าร่างกายของ
|
|
24,0005,002,บุตร เป็นแม่เหล็กคอยดูดดึงเอาดวงตาของบิดามารดาให้ไปจดจ่ออยู่
|
|
24,0005,003,ที่ตนได้เสมอ ไม่ว่าจะเขยื้อนไปทางไหน ลำดับต่อไปก็สอนให้รู้จัก
|
|
24,0005,004,ประพฤติกิริยาวาจาสุภาพอ่อนโยน มีสัมมาคารวะเคารพนบนอบต่อ
|
|
24,0005,005,ผู้ใหญ่ รู้จักบาปบุญคุณโทษ.
|
|
24,0005,006,แต่นี้จักพูดถึงเรื่องทรัพย์ อันจักต้องจ่ายเพิ่มขึ้นจากจำนวนที่
|
|
24,0005,007,เคยจ่ายอยู่เดิมอีกมาก ถ้าบุตรเป็นคนขี้โรคและมารดาบิดาได้น้อย
|
|
24,0005,008,ด้วยแล้ว ก็ถึงแก่เดือดร้อนเอาทีเดียว จึงเป็นข้อที่น่าคิดอยู่บ้าง เพราะ
|
|
24,0005,009,จักต้องกระเทือนถึงการขวนขวายหาทรัพย์ เพื่อมาจับจ่ายจิปาถะในเรื่อง
|
|
24,0005,010,บริหารและบำรุงความสุขให้แก่บุตร มีเครื่องป้องกันอันตรายและ
|
|
24,0005,011,"เครื่องอุปกรณ์ต่าง ๆ เช่นค่าหมอ, ค่ายา, ค่าอาหาร, ค่าเครื่องนุ่งห่ม"
|
|
24,0005,012,และค่าเล่าเรียน ที่สุดจนค่าเครื่องเล่น กว่าบุตรจะโตขึ้นก็ไม่ใช่น้อย
|
|
24,0005,013,เครื่องเล่นสามารถกระทำให้เด็กฉลาดได้ในทางความรู้รอบตัว และทำ
|
|
24,0005,014,ให้ใจคอเบิกบานเพลิดเพลินไม่รบกวน หรือเทียวซุกซนให้ผู้ใหญ่ต้อง
|
|
24,0005,015,เป็นห่วง การที่มารดาบิดามิได้รู้สึกอิดหนาระอาใจ หรือเสียดายทรัพย์
|
|
24,0005,016,ที่สิ้นเปลืองไปในเรื่องบริบาลบุตรธิดาทั้งนี้ ก็โดยเหตุเพลิดเพลินไปใน
|
|
24,0005,017,วัยของบุตร คอยตั้งตาดูอยู่ตั้งแต่น้อยจนใหญ่ว่าเวลานี้บุตรของเราคว่ำ
|
|
24,0005,018,"ได้แล้ว, เวลานี้นั่งได้แล้ว. คลานได้แล้ว, ยืนได้แล้ว, เดินได้แล้ว"
|
|
24,0005,019,"และพูดได้แล้ว, ต่อไปก็มุ่งแต่จะฝึกให้บุตรเป็นคนดี มีความฉลาด"
|
|
24,0005,020,เฉลียวเป็นลำดับ ด้วยความเมตตาปรานีไม่มีรังเกียจและมิได้ประสงค์
|
|
24,0005,021,สิ่งตอบแทนแต่อย่างใดเลย พระคุณอันนี้ย่อมซึมทราบอยู่ในความรู้สึก
|
|
|