|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
24,0026,001,สมควรได้ชื่อว่าเป็นผู้ดื่มมีสติ แม้กระนั้นก็ยังต้องเปลืองเงิน ว่าซื้อและ
|
|
24,0026,002,บ่มโรคอยู่ สู่ไม่รู้จักดื่มเสียเลยไม่ได้ ผู้ยังไม่เคยดื่มก็ขออย่าได้ริเข้าเลย
|
|
24,0026,003,ไม่สนุกอะไรนักดอก มันเป็นของให้โทษเห็นอยู่ชัด ๆ เช่นนี้.
|
|
24,0026,004,๒. เที่ยวกลางคืนมีโทษ<SUP>๑</SUP> ๖ คือ :-
|
|
24,0026,005,"ก. ชื่อว่าไม่รักษาตัว, อันการเที่ยวกลางคืน โดยมากมีแต่ส่วน"
|
|
24,0026,006,ข้างเสีย เพราะเป็นเวลาที่แวดล้อมไปด้วยภยันตรายหลายอย่างหลาย
|
|
24,0026,007,ชนิด เช่นการปองร้ายก็ชอบทำแก่กันกลางคืน จริงอยู่ การทำร้าย ย่อม
|
|
24,0026,008,เกิดแต่ความบาดหมางกันมาก่อน จึงเป็นเหตุให้ทะนงตัวว่า ตนมิได้มี
|
|
24,0026,009,เรื่องวิวาทบาดหมางแก่ใคร่ ๆ จะมาเกลียดชังเอาอะไร ที่เข้าใจเช่นนี้
|
|
24,0026,010,ออกจะเป็นการเลิกเล่นอยู่สักหน่อย โดยเหตุว่าความผิดใจกัน อาจเกิด
|
|
24,0026,011,ขึ้นในเวลาปัจจุบันทันด่วนก็ได้ มิฉะนั้นถ้าบังเอิญประจวบเวลาเคราะห์
|
|
24,0026,012,ร้าย มีการเข้าใจผิดว่าเป็นบุคคลที่เขาประสงค์จะทำร้าย เมื่อได้ทำผิด
|
|
24,0026,013,ไปแล้วก็เลยตามเลย ข้างผู้ถูกกระทำร้ายก็ตกเป็นคนเคราะห์ร้ายไปเท่า
|
|
24,0026,014,นั้น ยังภัยที่เกิดแต่ขวากหนามหรือสัตว์ร้ายขบกัด เพราะเวลาค่ำมืดแล
|
|
24,0026,015,ไม่เห็นก็อาจไปเหยียบมันเข้า ที่สุดไม่มีเหตุอะไรอื่นรบกวน ก็เกิดโรค
|
|
24,0026,016,อันเกิดแต่ความเมื่อยล้าอ่อนเพลีย จักสำแดงอาการขึ้นโดยไม่รู้สึกตัว
|
|
24,0026,017,จริงอยู่ ถ้าพูดถึงทางเกิดโรคแล้ว ไปกลางวันก็หนีไม่พ้น ข้อนี้จึงขอ
|
|
24,0026,018,แถลงไว้เสียทีเดียวว่า ตอนกลางวันมักเป็นเวลาของประโยชน์ธุระการ
|
|
24,0026,019,งาน การงานบังคับให้จำต้องไป หาใช่ไปเที่ยวเฉย ๆ ไม่ เมื่อต้อง
|
|
24,0026,020,เหน็ดเหนื่อยเพราะตรากตรำการงานอยู่ เวลากลางคืนจึงเป็นเวลาที่ควร
|
|
|