| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 24,0042,001,๖. ปลาสะ ตีเสมอ. คือยกตนเทียมท่าน ได้แก่ไม่รู้จักประมาณ | |
| 24,0042,002,"ตนว่าต่ำต้อยด้วย ยศ, ทรัพย์, หรือคุณธรรมใด ๆ แต่สำคัญว่าตนมี" | |
| 24,0042,003,สมรรถภาพเท่าเทียมผู้ที่เจริญแล้ว เฝ้าหาอุบายยกตนให้เสมอกับท่าน | |
| 24,0042,004,ประดุจอึ่งอ่างที่พยายามพองตัวจะให้โตเท่าวัว จนท้องแตกตาย มันก็ | |
| 24,0042,005,โตเท่าอึ่งอ่างนั่นเอง. | |
| 24,0042,006,๗. อิสสา ริษยา. คือเห็นเขาดีทนอยู่ไม่ได้ มีอารมณ์ครุ่นคิด | |
| 24,0042,007,อยู่แต่จะบั่นรอนความดีของเขาให้ย่อยยับลง ด้วยกลัวเขาจะดีกว่าตัวไป | |
| 24,0042,008,แม้การที่คิดจะให้เขามีอันเป็นไปเอง ไม่เป็นผลสำเร็จ ก็จะเกิดงุ่นง่าน | |
| 24,0042,009,ไม่มีความสุข บางทีถึงแสดงออกมาทางกาย เลยกลายเป็นโกรธคิด | |
| 24,0042,010,ประทุษร้ายเขาต่อไป. | |
| 24,0042,011,๘. มัจฉริยะ ตระหนี่. คือไม่อยากให้สิ่งของหรือวิชาความรู้ | |
| 24,0042,012,แก่ใคร จิตที่ตนอยู่ในความตระหนี่เช่นนี้ จัดเป็นมลทินแก่การบริจาค | |
| 24,0042,013,เป็นคนคับแคบไม่มีใครคบ. | |
| 24,0042,014,๙. มายา มารยา. คือเจ้าเล่ห์ คิดอุบายเลวให้เขาคล้อยตาม | |
| 24,0042,015,ด้วยอาการฝืนความเป็นจริง จัดเป็นส่วนหนึ่งแห่งศีลองค์ที่ ๔ จักต้อง | |
| 24,0042,016,มัวหมอง ถ้าจะมีเจตนาแรงกล้าก็ถึงขาดเลย. | |
| 24,0042,017,๑๐. สาเถยยะ โอ้อวด. การคิดโอ้อวดมีจุดประสงค์อยู่ที่จะให้ | |
| 24,0042,018,เขาชมตน คือแสดงโอ้อวดโดยตรงบ้าง โดยอ้อมเจือด้วยมายาให้ทราบ | |
| 24,0042,019,โดยทางทั้ง ๕ บ้าง เช่นอวดรูปลักษณะแก่ตา อวดศัพท์สำเนียงแก่หู | |
| 24,0042,020,เป็นต้น ถ้าพูดถึงโทษและดูเพียงเผิน ๆ ก็ไม่เห็นว่ามีอะไรร้ายแรงนัก | |
| 24,0042,021,เป็นแต่จะทำให้เขายิ้มเยาะเล่นได้เท่านั้น แต่ถ้าใช้ความสังเกตเข้าจริง | |