dhamma-scholar-book / 24 /240048.csv
uisp's picture
init upload
c5b6280
Book,Page,LineNumber,Text
24,0048,001,ของเด็ก มิใช่เป็นเล่ห์เหลียมอะไร แต่โดยที่เป็นเรื่องจริงจึงได้นำมา
24,0048,002,เล่าเพื่อสู่กันฟังอีกต่อหนึ่ง นามมาแล้ว เพื่อนของข้าพเจ้าได้เล่าให้ฟัง
24,0048,003,ว่าเมื่อเขายังเด็ก วันหนึ่ง น้าของเขาได้ถูกผู้ใหญ่ทำโทษแล้วเลยหายไป
24,0048,004,"พวกญาติ "" มีเขาด้วยคนหนึ่ง "" พากันแยกย้ายเที่ยวค้นหา เขาคนเดียว"
24,0048,005,เป็นผู้ไปพบน้าของเขากำลังเตรียมจะผูกคอตายอยู่บนต้นชมพู่ จะโดย
24,0048,006,เหตุที่มีความว่าง่ายของเขา หรือเป็นคราวที่น้าของเขาจะถึงวาระที่สุด
24,0048,007,อย่างใดอย่างหนึ่ง เขาได้ถูกน้าห้ามไม่ให้ไปบอกใคร แล้วโยนชมพู่
24,0048,008,ลงมาให้พักหนึ่ง เขาก็กลับมารื่นรมย์อยู่แก่ชมพู่ โดยไม่บอกให้ใคร
24,0048,009,ทราบจริง ๆ น้าจึงได้ทำการสำเร็จ ดังนี้.
24,0048,010,"ง. ออกปากพึ่งไม่ได้, การขอความช่วยเหลือโดยมิได้ให้สิ่ง"
24,0048,011,ของตอบแทนนั้น ไม่ใช้เป็นของง่ายสำหรับคนที่ดีแต่ปาก แม้เขาจะ
24,0048,012,รับอย่างเสียไม่ได้ ลงท้ายก็บิดเอาอีกนั้นแหละ.
24,0048,013,<B>จำพวกที่ ๓ คนหัวประจบ มีลักษณะ<SUP>๑</SUP> ๔</B>
24,0048,014,ก. จะทำชั่วก็คล้อยตาม.
24,0048,015,ข. จะทำดีก็คล้อยตาม. คนชนิดนี้ส่อให้เห็นความโลเล ไม่เอา
24,0048,016,ธุระการงานของใครให้จริงจัง ชอบแต่พะยักพะเยินเป็นทำนองเห็นด้วย
24,0048,017,ต่อสิ่งที่ทำคำที่พูดเสมอไป มิได้คำนึงถึงประโยชน์ว่าจะดีชั่วผิดลูก
24,0048,018,แค่ไหน หากสิ่งที่ทำจักกะเดียดไปในทางที่ผิดแล้ว ก็เลยผิดเอาแก้
24,0048,019,ไม่ได้ทีเดียว ถ้าเป็นเรื่องที่ไม่ผิดร้ายอะไร ก็เป็นเสมอตัวเท่านั้น
24,0048,020,จะค้นหาความรู้ให้เจริญงอกงามต่อไปอีกหาได้ไม่ บางเรื่องก็พะยัก