dhamma-scholar-book / 26 /260012.csv
uisp's picture
init upload
c5b6280
Book,Page,LineNumber,Text
26,0012,001,อาบัติทั้งปวงว่าโดยความเยียวยามี ๒ คือ :-
26,0012,002,๑. แก้ไขไม่ได้ เรียกว่า อเตกจฉา.
26,0012,003,๒. แก้ไขได้ เรียกว่า สเตกิจฉา.
26,0012,004,อาบัติที่ภิกษุต้องเข้าแล้วแก้ไขไม่ได้นั้น คือปาราชิกาบัติ เพราะว่า
26,0012,005,ต้องเข้าแล้ว ไม่มีอุบายอันใดอันหนึ่ง จะเยียวยาให้คงเป็นสมณะได้
26,0012,006,แม้ถือเพศเป็นคฤหัสถ์แล้วมาบวชอีกก็ไม่เป็นภิกษุ เปรียบเหมือน
26,0012,007,บุคคลผู้ล่วงกฏหมายของบ้านเมือง ที่ต้องลงโทษหนักถูกประหาร
26,0012,008,ชีวิตแล้ว ไม่มีทางจะกลับคืนชีวิตได้อีก.
26,0012,009,อาบัติที่ต้องเข้าแล้ว ยังพอจะเยียวยาแก้ไขได้นั้น คือกองอาบัติ
26,0012,010,นอกจากปาราชิกาบัติ.
26,0012,011,ว่าโดยจิตมี ๒
26,0012,012,๑. เกี่ยวกับจิต เรียกว่าสจิตตกะ คือเป็นไปโดยตั้งใจ คือมีเจตนา.
26,0012,013,๒. ไม่เกี่ยวกับกิต เรียกว่าอจิตตกะ คือเป็นไปโดยเผลอ ไม่
26,0012,014,จงใจ ไม่เจตนา.
26,0012,015,ว่าโดยโทษมี ๒
26,0012,016,๑. อาบัติหนัก เรียกครุกาบัติ. ปาราชิก สังฆาทิเสส ๒ นี้ ชื่อ
26,0012,017,ครุกาบัติ ปาราชิกเป็นอาบัติหนักโดยโทษ เป็นมูลเฉท สังฆาทิเสส
26,0012,018,เป็นอาบัติหนักโดยโทษด้วย โดยวิธีจะออกจากอาบัตินั้นด้วย.
26,0012,019,๒. อาบัติเบา เรียกลหุกาบัติ อาบัตินอกจากปาราชิก สังฆาทิเสส
26,0012,020,ชื่อลหุกาบัติ.