| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 26,0018,001,"ดำเนินเข้าไป, ๔. อวัยวะอันเศษ เช่นรักแร้เป็นต้น แห่งมนุษย์และ " | |
| 26,0018,002,"สัตว์ดิรัจฉาน, ๕. นิมิตแห่งซากศพที่ขึ้นพองแล้วเป็นต้น, ๖. ชิ้นเนื้อ" | |
| 26,0018,003,ที่ตกลงแล้วนอกนิมิต. | |
| 26,0018,004,<B>องค์ของการเสพเมถุนซึ่งเป็นปาราชิกมี ๒</B> | |
| 26,0018,005,๑. เสวนจิตฺตํ มีจิตคิดในอันจะเสพ. | |
| 26,0018,006,๒. มคฺเคน มคฺคปฏิปาทนํ ยังองค์กำเนิดให้เข้าไปในทวารมรรค. | |
| 26,0018,007,<B>ภิกษุได้รับยกเว้นในสิกขาบทนี้มี ๔ จำพวก</B> | |
| 26,0018,008,๑. ภิกษุไม่รู้ตัวไม่ยินดี เช่นถูกคนอื่นลอบทำเมถุนธรรม ใน | |
| 26,0018,009,เวลานอนหลับเป็นต้น. | |
| 26,0018,010,๒. ภิกษุเป็นบ้า มีทุกขเวลาครอบงำ ทำจิตให้คลั่งเพ้อ | |
| 26,0018,011,หลงใหลไม่ได้สติ จนเห็นเพลิงกับคูถหรือทองกับแก่นจันทน์ มีราคา | |
| 26,0018,012,เท่ากัน. | |
| 26,0018,013,๓. ภิกษุเป็นอาทิกัมมิกะผู้ต้นบัญญัติ เช่นพระสุทิน ผู้แรก | |
| 26,0018,014,เสพเมถุนก่อนภิกษุอื่น ซึ่งเป็นเหตุให้พระพุทธเจ้าทรงบัญญัติปฐม- | |
| 26,0018,015,ปาราชิกขาบทนี้ เป็นตัวอย่าง. | |
| 26,0018,016,๔. ภิกษุรู้ตัวอยู่แต่ไม่มีจิตยินดีเลย เช่นถูกผู้อื่นข่มขืนทำเมถุน- | |
| 26,0018,017,ธรรมในนิมิตตน เป็นต้น. | |
| 26,0018,018,สิกขาบทนี้เป็นอนาณัตติกะ คือบังคับผู้อื่นให้เสพเมถุน ไม่เป็น | |
| 26,0018,019,ปาราชิก ก็แต่ท่านปรับเป็นอาบัติทุกกฎ เพราะเป็นอกัปปิยสมาทาน. | |