|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
28,0019,001,กิจที่เกี่ยวกับความจริงเสร็จแล้ว.
|
|
28,0019,002,(๔) ทรงแสดงความพ้นวิเศษ สุดชาติสิ้นภพ อันเป็น
|
|
28,0019,003,ผลของการรู้เห็นความจริงแท้นั้น.
|
|
28,0019,004,(๕) ผลของการแสดงพระธัมมจักกัปปวัตตนสูตร พระ-
|
|
28,0019,005,โกณฑัญญะได้ดวงตาเห็นธรรมว่า <B>สิ่งใดมีความเกิด
|
|
28,0019,006,เป็นธรรมดา สิ่งนั้นทั้งหมด มีความดับเป็น
|
|
28,0019,007,ธรรมดา</B> (เป็นพระโสดาบัน). แล้วขอบวชได้เป็น
|
|
28,0019,008,<B>พระเอหิภิกขุสงฆ์</B> สาวกโสดาบัน <B>องค์แรก</B>ในโลก
|
|
28,0019,009,<B>(ข้อนี้แหละเป็นมูลเหตุให้ พุทธศาสนิกชนทำ
|
|
28,0019,010,อาสฬหบูชาประจำปี).</B>
|
|
28,0019,011,๗. อยู่มาถึงวันแรม ๕ ค่ำ เดือน ๙ (เดือน ๘ ของไทย) ปีนั้น
|
|
28,0019,012,พระพุทธเจ้าแสดงธรรมชื่อ <B>อนัตตลักขณสูตร</B> มีใจความเป็น
|
|
28,0019,013,๕ ตอน คือ :-
|
|
28,0019,014,(๑) ทรงแสดงว่าเบญจขันธ์มิใช่ตัวตน เป็นไปเพื่อความ
|
|
28,0019,015,เจ็บป่วย บังคับไม่ได้.
|
|
28,0019,016,(๒) ทรงตั้งปัญหาให้พระปัญจวัคคีย์ตอบเป็นข้อ ๆ จนได้
|
|
28,0019,017,ความแน่นอนว่า เบญจขันธ์ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ มี
|
|
28,0019,018,ความแปรปรวนเป็นธรรมดา ไม่ควรลงความเห็นว่า
|
|
28,0019,019,เบญจขันธ์เป็นของเรา เราเป็นเบญจขันธ์ เบญจขันธ์
|
|
28,0019,020,เป็นตัวตนของเรา.
|
|
28,0019,021,(๓) ทรงเน้นเป็นการเตือนให้เบญจวัคคีย์ลงความเห็น
|
|
|