|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
30,0011,001,เนื่องมาจนบัดนี้ มีธรรมอะไรเป็นเครื่องรักษา ? จงพรรณนาให้
|
|
30,0011,002,เห็นจริง.
|
|
30,0011,003,ต. มีหิริและโอตัปปะเป็นเครื่องรักษา คือเป็นเครื่องเหนี่ยว
|
|
30,0011,004,รั้งห้ามปรามไม่ให้กล้าทำความชั่วลงได้ แม้เป็นโอกาสที่เชื่อว่า ไม่
|
|
30,0011,005,มีผู้รู้เห็นได้ยินหรือนึกสงสัยเลย แต่เมื่อเข้าใจว่าการที่จะทำเป็นความ
|
|
30,0011,006,ชั่วแล้ว ก็รู้สึกละอายหวาดหวั่นในใจไม่อาจทำหากนึกจะทำบ้าง
|
|
30,0011,007,ก็อาจจะยับยั้งไว้ได้ เพราะนับถือหิริและโอตัปปะเป็นใหญ่ และมนุษย์
|
|
30,0011,008,โดยมากยังสมัครที่จะทำความดี มีเบียดเบียนกันบ้างเพียงเล็กน้อยหรือ
|
|
30,0011,009,ชั่วคราวที่จะพอรับได้ โลกจึงมีความสงบเป็นพื้น และตั้งอยู่ยั่งยืนสืบมา.
|
|
30,0011,010,๒๔๖๙
|
|
30,0011,011,ถ. โลกที่จะตั้งถาวรอยู่ได้ เพราะใครเป็นผู้คุ้มครอง ? และ
|
|
30,0011,012,"คำที่เรียกว่า ""โลก"" นั้น หมายเอาอะไร ? ทวีปหลายๆ ทวีป"
|
|
30,0011,013,รวมกันถูกไหม ?
|
|
30,0011,014,ต. เพราะธรรม ๒ ประการ คือ หิริ ความละอายแก่ใจ โอต-
|
|
30,0011,015,"ตัปปะ ความเกรงกลัว เป็นผู้คุ้มครอง. ""โลก"" หมายเอาหมู่สัตว์"
|
|
30,0011,016,ที่อาศัยแผ่นดินทั้งหมด ไม่ได้หมายเอาหลายๆ ทวีปรวมกัน.
|
|
30,0011,017,๒๔๖๙
|
|
30,0011,018,ถ. บรรพชิตที่ไม่มีความเคารพต่อธรรมวินัย หน้าด้าน ไม่มี
|
|
30,0011,019,ยางอายไม่มีกลัวอะไร ทำชั่วต่างๆ ต่อหน้าคนก็ได้ ดังนี้ จะชื่อว่า
|
|
30,0011,020,เป็นผู้ขาดคุณธรรมข้อไหนบ้าง ? และควรจัดว่าเป็นบรรพชิตอะไร ?
|
|
|