|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
30,0031,001,ถ.พระธรรมย่อมอำนวยผลแก่ผู้ปฏิบัติอย่างไร ?
|
|
30,0031,002,ต. พระธรรมย่อมอำนวยผลคือคุ้มครองผู้ปฏิบัติมิให้ตกไปในที่
|
|
30,0031,003,ชั่วและยังผู้ปฏิบัติให้ได้รับสุขประโยชน์ตามสมควรแก่ควรปฏิบัติ.
|
|
30,0031,004,๒๔๗๖
|
|
30,0031,005,ถ. พระบรมศาสดาทรงสั่งสอนประชาชนด้วยอาการอย่างไร ?
|
|
30,0031,006,ต. ทรงสั่งสอนด้วยอาการ ๓ อย่าง คือ
|
|
30,0031,007,๑. ทรงสั่งสอนเพื่อให้ผู้ฟังรู้ยิ่งเห็นจริงในธรรมที่ควรรู้ควรเห็น.
|
|
30,0031,008,๒. ทรงสั่งสอนให้มีเหตุผลที่ผู้ฟังอาจตรองตามให้เห็นจริงได้.
|
|
30,0031,009,๓. ทรงสั่งสอนเป็นอัศจรรย์ คือผู้ปฏิบัติตามย่อมได้รับประโยชน์
|
|
30,0031,010,โดยสมควรแก่ความปฏิบัติ.<SUP>๑</SUP>
|
|
30,0031,011,๑๕/๑๑/๕๔
|
|
30,0031,012,ถ. พระพุทธเจ้าทรงสั่งสอนด้วยอาการอย่างไร ? คนเป็นอันมาก
|
|
30,0031,013,จึงได้นับถือ.
|
|
30,0031,014,ต. ด้วยอาการอย่างนี้ คือ
|
|
30,0031,015,๑. ทรงสั่งสอน เพื่อให้ผู้ฟังรู้ยิ่งเห็นจริงในธรรมที่ควรรู้
|
|
30,0031,016,ควรเห็น.
|
|
30,0031,017,๒. ทรงสั่งสอนมีเหตุผลที่ผู้ฟังอาจตรองตามให้เห็นจริงได้.
|
|
30,0031,018,๓. ทรงสั่งสอนเป็นอัศจรรย์ คือผู้ปฏิบัติตามย่อมได้รับประโยชน์
|
|
30,0031,019,โดยสมควรแก่ความปฏิบัติ.
|
|
30,0031,020,๑๒/๗/๕๖
|
|
|