|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
30,0040,001,เพราะโลภอยากได้ทรัพย์ของเขา คนด่าเขา ตีเขา เพราะโทสะ คน
|
|
30,0040,002,ถูกเขาหลอก พลอยทำผิดตามเขา เพราะหลง.
|
|
30,0040,003,"คนสละทรัพย์ของตนเพื่อประโยชน์แก่ชนอื่น เพราะอโลภะ, คน"
|
|
30,0040,004,พูดจาอ่อนหวานเอาใจคน และอุปการะแก่คนซึ่งถูกผู้อื่นทำร้าย เพราะ
|
|
30,0040,005,"อโทสะ, คนฉลาดรู้จักหลีกทางแห่งความเสื่อมและถือเอาทางแห่งความ"
|
|
30,0040,006,เจริญ เพราะอโมหะ.
|
|
30,0040,007,๑๑/๑๒/๕๗
|
|
30,0040,008,ถ. คนละมิดศีล ๕ มีอกุศลข้อไหนเป็นมูล ?
|
|
30,0040,009,ต. คนละเมิดศีล ๕ นั้น เช่นคนที่ฆ่าสัตว์<SUP>๑</SUP> ลักทรัพย์ มีโลภะ
|
|
30,0040,010,โทสะ โมหะ เป็นมูล. คนที่ประพฤติล่วงกาเมสุมิจฉาจาร และกล่าว
|
|
30,0040,011,มุสาวาท มีโลภะ โทสะ โมหะ เป็นมูล. คนที่เสพสุรา มีโลภะกับ
|
|
30,0040,012,โมหะเป็นมูล. ส่วนโทสะสำหรับคนเสพสุรานั้น แม้ถึงจะมีได้บ้าง
|
|
30,0040,013,ก็ไม่สู้จะปรากฏนัก เพราะฉะนั้น จึงไม่สามารถจะแสดงไว้ในที่นี้
|
|
30,0040,014,๒๔๖๖
|
|
30,0040,015,ถ. โลภะ โทสะ โมหะ เป็นไฉน ? เมื่อใคร่จะเปลื้องเสีย
|
|
30,0040,016,จะพึงเปลื้องด้วยธรรมข้อไร ?
|
|
30,0040,017,ต. โลภะ คือความอยากได้. โทสะ คือความขัดเคือง. โมหะ
|
|
30,0040,018,คือความหลงไม่รู้จริง. เมื่อใคร่จะเปลื้องเสีย โลภะ เปลื้องด้วย
|
|
30,0040,019,ทานการให้ปันสิ่งของแก่ผู้ที่ควรให้ปัน. โทสะ พึงเปลื้องด้วยศีล
|
|
|