| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 31,0045,001,ต. ภิกษุถือเอาสิ่งของอันเจ้าของมิได้ให้ด้วยกายหรือวาจา เท่า | |
| 31,0045,002,ราคามาสกหรือต่ำกว่า ต้องทุกกฏาบัติ เท่าราคาเกินกว่ามาสกขึ้นไป | |
| 31,0045,003,แต่ไม่ถึงราคา ๕ มาสก ต้องถุลลัจจัยาบัติ เท่าราคา ๕ มาสกหรือ | |
| 31,0045,004,เกินกว่าขึ้นไป ต้องปาราชิกาบัติ.<sup>๑</sup> | |
| 31,0045,005,๒๔๖๑ | |
| 31,0045,006,ถ. ภิกษุถือเอาทรัพย์ของผู้อื่นด้วยการขโมย ท่านปรับเป็น | |
| 31,0045,007,ปาราชิกก็ทราบแล้ว แต่ถ้าเอาทรัพย์ของเธอเอง จะเป็นเหตุให้เธอต้อง | |
| 31,0045,008,ปาราชิกหรือไม่ ? จงยกตัวอย่างมาแสดงให้เห็น. | |
| 31,0045,009,ต. เป็นเหตุให้ต้องปาราชิกได้ คือภิกษุนำของควรเสียค่าภาษี | |
| 31,0045,010,เมื่อผ่านที่เก็บภาษีซ่อนของเหล่านั้นเสีย หรือของมากซ่อนให้เห็นน้อย | |
| 31,0045,011,ดังนี้ ย่อมต้องปาราชิก ในขณะนำของเหล่านั้นล่วงพ้นที่เก็บภาษี. | |
| 31,0045,012,อวหารบทนี้เพ่งทรัพย์ของตน แต่จะต้องเสียให้แก่ผู้ครองบ้านเมืองที่ | |
| 31,0045,013,ตนนำของผ่านเข้าไป. | |
| 31,0045,014,๔/๙/๖๔ | |
| 31,0045,015,ถ. ภิกษุ ก. เชิญเอาพระพุทธรูปในวิหารแห่งหนึ่งไปเป็นสิทธิ | |
| 31,0045,016,ของตนโดยมิได้รับอนุญาตจากใคร ๆ ภิกษุ ข. ทราบเหตุนั้น จึง | |
| 31,0045,017,ไปเชิญเอาพระพุทธรูปองค์นั้นเข้าไว้ที่เดิมเสีย เธอทั้งสองจะต้องอาบัติ | |
| 31,0045,018,อะไรหรือไม่ ? | |