| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 32,0043,001,๔. ทรงเห็นกิริยาวิปลาสของนางสนมกำนัลในราตรี. | |
| 32,0043,002,เหล่านี้ประมวลกันซ้ำเติมให้ทรงเบื่อหน่ายที่สุด จึงเสด็จออกทรง | |
| 32,0043,003,ผนวช ๆ ที่ฝั่งแม่น้ำอโนมา. เมื่อวันอาสาฬหปุรณมี ก่อนพุทธศก | |
| 32,0043,004,๕๑ ปี. | |
| 32,0043,005,๒๔๗๑ | |
| 32,0043,006,ถ. พระองค์ทรงผนวชเมื่อพระชันษาได้เท่าไร ? พอทรงผนวช | |
| 32,0043,007,แล้วก็ได้ตรัสรู้ทีเดียวหรือ ๆ ต่อเมื่อไร ? | |
| 32,0043,008,ต. ๒๙ ปี. ล่วงไปได้ ๖ ปี จึงได้ตรัสรู้. | |
| 32,0043,009,๒๕/๘/๖๘ | |
| 32,0043,010,ถ. ผู้ที่ออกบวชเป็นบรรพชิต บางคนปรารภตนเอง บางคน | |
| 32,0043,011,ปรารภคนอื่น พระมหาบุรุษเมื่อเสด็จออกบรรพชา ทรงปรารภใคร ? | |
| 32,0043,012,จงอธิบาย. | |
| 32,0043,013,ต. พระมหาบุรุษเมื่อเสด็จออกบรรพชา ทรงปรารภตนเองด้วย | |
| 32,0043,014,ทรงปรารภคนอื่นด้วย ฯ อธิบายว่า ทรงปรารภคนอื่นนั้น คือปรารภ | |
| 32,0043,015,ถึงคนแก่ คนเจ็บ คนตาย ที่ปรากฏในระหว่างทางว่า ทุกคนที่เกิดมา | |
| 32,0043,016,ในโลกนี้ ไม่มีทางที่จะรอดพ้นไปได้ ปรารภถึงบรรพชิตว่า เป็นวิธีหา | |
| 32,0043,017,ทางรอดพ้นได้ดีที่สุด และทรงปรารภถึงพระองค์เองว่า แม้พระองค์ก็จะ | |
| 32,0043,018,ต้องแก่ เจ็บ ตายเช่นนั้น ควรจะหาทางรอดพ้น ด้วยการบวชอย่าง | |
| 32,0043,019,บรรพชิตที่เห็นนั้น. | |
| 32,0043,020,๓. ธ.ค. ๒๕๑๗ | |
| 32,0043,021,ถ. เมื่อพระองค์เสด็จออกบรรพชา พระชนมายุเท่าไร ? มีใคร | |