| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 33,0010,001,กัณฑ์ที่ ๓ สิกขาบท | |
| 33,0010,002,พระบัญญัติมาตราหนึ่ง ๆ เป็นสิกขาบทอันหนึ่ง ๆ สิกขาบทมา | |
| 33,0010,003,ในพระปาติโมกข์ ต้องรักษาไว้เป็นหลัก มีจำนวนจำกัดคือ ๒๒๗ ข้อ. | |
| 33,0010,004,สิกขาบทนอกพระปาติโมกข์ พึงรักษาปฏิบัติตามความสามารถ มี | |
| 33,0010,005,จำนวนมาก หากภิกษุทำย่อหย่อน ขาดตกบกพร่องไปมาก ก็เสีย | |
| 33,0010,006,ธรรมเนียม หากรักษาได้มาก ก็จะส่งเสริมให้น่าเคารพนับถือยิ่งขึ้น. | |
| 33,0010,007,"สิกขาบทในพระปาติโมกข์เดิมมี ๑๕๐ ต่อมาเพิ่มอนิยต ๒, เสขิย-" | |
| 33,0010,008,วัตร ๗๕ รวมเป็น ๒๒๗ ผู้ละเมิดสิกขาบทในพระปาติโมกข์ ย่อมต้อง | |
| 33,0010,009,โทษโดยตรง ๔ คือ :- | |
| 33,0010,010,๑. ปาราชิก. | |
| 33,0010,011,๒. สังฆาทิเสส. | |
| 33,0010,012,๓. ปาจิตตีย์. | |
| 33,0010,013,๔. ปาฏิเทสนียะ. | |
| 33,0010,014,โดยอ้อมอีก ๓ คือ :- | |
| 33,0010,015,๑. ถุลลัจจัย. | |
| 33,0010,016,๒. ทุกกฏ. | |
| 33,0010,017,๓. ทุพภาสิต. | |