dhamma-scholar-book / 33 /330013.csv
uisp's picture
init upload
c5b6280
Book,Page,LineNumber,Text
33,0013,001,<B>สิกขาบทที่ ๒ ถือเอาทรัพย์อันเจ้าของไม่ได้ให้.</B>
33,0013,002,ทรัพย์ ๒ ชนิด คือ ๑. <B>สังหาริมทรัพย์</B> ทรัพย์เคลื่อนที่ได้.
33,0013,003,๒. <B>อสังหาริมทรัพย์</B> ทรัพย์เคลื่อนที่ไม่ได้.
33,0013,004,อีกอย่างหนึ่งคือ ๑. <B>สวิญญาณกทรัพย์</B> ทรัพย์มีวิญญาณ.
33,0013,005,๒. <B>อวิญญาณกทรัพย์</B> ทรัพย์ไม่มีวิญญาณ.
33,0013,006,<B>กำหนดเขตต้องอาบัติ</B>
33,0013,007,๑. <B>สังหาริมทรัพย์</B> กำหนดด้วยฐานที่ตั้ง หรือที่แขวน เช่น โต๊ะ
33,0013,008,๓ ขา หรือ ๔ ขา ภิกษุจงใจลัก ทำโต๊ะให้พ้นจากที่ตั้ง เมื่อขาที่สุด
33,0013,009,พ้นเขต ก็ต้องอาบัติถึงที่สุด แม้ของที่แขวนอยู่ เมื่อภิกษุจงใจลัก ทำ
33,0013,010,ให้เคลื่อนจากที่แขวน ก็ต้องอาบัติถึงที่สุด แม้นกที่มีเจ้าของบินอยู่ใน
33,0013,011,อากาศ ภิกษุจงใจลัก ต้อนให้บินเคลื่อนที่จากที่เดิม พอพ้นเขตที่เดิม
33,0013,012,ก็ต้องอาบัติถึงที่สุด.
33,0013,013,๒. <B>อสังหาริมทรัพย์</B> กำหนดด้วยกรรมสิทธิ์ เช่น ที่ดิน ภิกษุ
33,0013,014,กล่าวตู่ เจ้าของสู้ไม่ได้ สละกรรมสิทธิ์ ภิกษุต้องอาบัติถึงที่สุด ถ้าเจ้า
33,0013,015,ของฟ้องร้อง เมื่อศาลตัดสินให้ภิกษุชนะ ในศาลสูงสุดที่คดีจบลง ภิกษุ
33,0013,016,ก็ต้องอาบัติถึงที่สุด. สิกขาบทนี้เป็นสาณัตติกะ.
33,0013,017,<B>สาณัตติกะ</B> ต้องเพราะสั่งให้เขาทำด้วย. อาบัติถึงที่สุดขณะที่ผู้รับใช้ทำ
33,0013,018,โจรกรรมสำเร็จตามสั่ง.
33,0013,019,"<B>อาณัตติกะ</B> ไม่ต้องเพราะสั่ง, เช่น เสพเมถุนเอง ต้องปาราชิก สั่ง"
33,0013,020,ให้เขาเสพในผู้อื่น ไม่ต้องอาบัติ.
33,0013,021,<B>นานาภัณฑะ</B> ของหลายสิ่ง. คือหลายชิ้นรวมกัน มีราคาเป็นวัตถุแห่ง
33,0013,022,ปาราชิก.