dhamma-scholar-book / 34 /340042.csv
uisp's picture
init upload
c5b6280
Book,Page,LineNumber,Text
34,0042,001,คุณท่าน ตีตนเสมอท่าน ริษยา โอ้อวด หัวดื้อ เกียจคร้าน หูเบา มัวเมา
34,0042,002,เผอเรอ เป็นต้น.
34,0042,003,อธิบายชื่อหมวดธรรม
34,0042,004,<B>โลภะ โทสะ โมหะ</B> ทั้ง ๓ นี้ ชื่อว่า <B>อกุศลมูล</B> แปลว่า
34,0042,005,รากเหง้าของอกุศล. อกุศล แปลว่า ส่วนที่ไม่ดี. อันความไม่ดีทั้งปวง
34,0042,006,ย่อมเกิดจากรากเหง้าที่ไม่ดี ๓ อย่าง มิอย่างใดก็อย่างหนึ่ง หรือ ๒ อย่าง
34,0042,007,หรือครบทั้ง ๓ อย่าง เปรียบเหมือนวัชพืช คือผักหญ้าที่ไม่ดีนานา
34,0042,008,ชนิด มีอุตพิดเป็นต้น ย่อมเกิดจากรากเหง้าชนิดที่ไม่ดีนั่นเอง.
34,0042,009,เมื่ออกุศลมูล คือโลภะ มีอยู่ อกุศลอื่น เช่น ความเห็นแก่ตัว
34,0042,010,การขโมย เป็นต้น ที่ยังไม่เกิด ก็ย่อมเกิดขึ้น ก็เกิดขึ้นแล้ว ก็ยิ่งเจริญ
34,0042,011,มากขึ้น เหตุนั้น ควรละโลภะเสียด้วยการบริจาคทาน เป็นต้น.
34,0042,012,เมื่ออกุศลมูล คือโทสะ มีอยู่ อกุศลอื่น เช่น การด่า การตี
34,0042,013,การฆ่า ทารุณกรรม เป็นต้น ที่ยังไม่เกิด ก็ย่อมเกิดขึ้น ที่เกิดขึ้นแล้ว
34,0042,014,ก็ยิ่งเจริญมากขึ้น เหตุนั้น ควรละเสียด้วยการเจริญเมตตา เป็นต้น.
34,0042,015,เมื่ออกุศลมูล คือโมหะ มีอยู่ อกุศลอื่น เช่น การลบหลู่คุณท่าน
34,0042,016,ความเกียจคร้าน ความดื้อด้าน เป็นต้น ที่ยังไม่เกิด ก็ย่อมเกิดขึ้น
34,0042,017,ที่เกิดแล้ว ก็ยิ่งเจริญมากขึ้น เหตุนั้น ควรละเสียด้วยการศึกษาให้เกิด
34,0042,018,ปัญญา.
34,0042,019,คำถามสอบความเข้าใจ
34,0042,020,๑. โลภะ แปลว่าอย่างไร ? หมายถึงอะไร ? คนถูกโลภะครอบงำ
34,0042,021,จิตมีความรู้สึกอย่างไร ?