| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 37,0047,001,บรรหารที่ตรัสไว้ในปัญจกังคุตตรนิกายว่า | |
| 37,0047,002,"<B>"" สาราทายี จ โหติ วราทายิ จ กายสฺส ""</B>" | |
| 37,0047,003,""" ผู้มีคุณความดี ชื่อว่าถือเอาสาระ และคุณอันประเสริฐแก่กาย """ | |
| 37,0047,004,ดังนี้. | |
| 37,0047,005,สมเด็จพระมหาสมณะเจ้า ผู้มีพระคุณนานัปการ ดังรับพระราช- | |
| 37,0047,006,ทานถวายวิสัชนามา แม้สิ้นพระชนม์ล่วงลับไป แต่พระคุณสมุทัย | |
| 37,0047,007,ยังเหลือปรากฏอยู่ในใจแห่งมหาชนแทนพระองค์สืบไปสิ้นกาลนาน ส่วน | |
| 37,0047,008,พระเบญจสกนธ์ก็เป็นไปตามคติของสังขาร มีอาการเสื่อมสิ้นดับไปเป็น | |
| 37,0047,009,ธรรมดา เหตุดังนั้น พุทธมามกชนผู้มีปรีชาพึงบำเพ็ญความไม่ประมาท | |
| 37,0047,010,ตามกระแสพระปัจฉิมโอวาทของสมเด็จพระผู้มีพระภาค อรหันต- | |
| 37,0047,011,สัมมาสัมพุทธเจ้า ผู้เป็นพระบรมศาสดาจารย์ เมื่อจวนจะเสด็จดับ | |
| 37,0047,012,ขันธปรินิพพาน ได้ทรงกำชับตรัสสอนไว้ว่า | |
| 37,0047,013,"<B>"" หนฺททานิ ภิกฺขเว อามนฺตยามิ โว อยธมฺมา สงฺขารา" | |
| 37,0047,014,"อปฺปมาเทน สมฺปาเทถ ""</B>" | |
| 37,0047,015,""" ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บัดนี้เราขอเตือนท่านทั้งหลายว่า สังขารทั้งหลาย" | |
| 37,0047,016,มีความเสื่อมไปเป็นธรรมดา ท่านทั้งหลายจงยังความไม่ประมาทให้ถึง | |
| 37,0047,017,"พร้อมเถิด "" ดังนี้ ความไม่เผอเรอเลินเล่อ ชื่อว่าอัปปมาท โดยอรรถ" | |
| 37,0047,018,คือการไม่อยู่ปราศจากสติ ซึ่งเป็นเหตุอำนวยสุขเป็นผล อันวิญญูชน | |
| 37,0047,019,สรรเสริญในบุญกิริยาทุกสิ่งสรรพ์ ดังพระชินสุภาษิตพจนประพันธ์ว่า | |
| 37,0047,020,"<B> "" อปฺปมาทํ ปสํสนฺติ ปฺุกิริยาสุ ปณฺฑิตา ""</B>" | |
| 37,0047,021,""" บัณฑิตทั้งหลาย ย่อมสรรเสริญความไม่ประมาทในการทำบุญทั้งมวล "" " | |