dhamma-scholar-book / 38 /380034.csv
uisp's picture
init upload
c5b6280
Book,Page,LineNumber,Text
38,0034,001,<B>ภิกษุผู้พร้อมด้วยองค์สมควรเลือกเป็นผู้พยาบาล ดังนี้</B>
38,0034,002,๑. รู้จักประกอบเภสัช.
38,0034,003,๒. รู้จักของอันแสลงแก่โรคและไม่แสลง.
38,0034,004,<B>ภิกษุผู้อาพาธสมควรทำตนให้เป็นผู้พยาบาลง่าย คือ</B>
38,0034,005,๑. ทำความสบายให้แก่ตน [ไม่ฉันของแสลง และไม่ทำฝืนความ
38,0034,006,สบายอย่างอื่น].
38,0034,007,๒. รู้จักประมาณคือความพอดีในของไม่แสลง เช่นไม่ฉันมากเกินไป.
38,0034,008,๓. ฉันยาง่าย.
38,0034,009,๔. บอกอาการไข้ตามเป็นอย่างไรแก่ผู้พยาบาล.
38,0034,010,๕. เป็นผู้อดทนต่อทุกขเวทนา.
38,0034,011,[แม้สามเณรก็ควรได้รับความพยาบาล ดุจเดียวกับภิกษุ].
38,0034,012,<B>จริยาวัตร</B>
38,0034,013,๑. ห้ามไม่ให้เหยียบผืนผ้าขาวอันเขาลาดไว้ในที่นิมนต์.
38,0034,014,๒. ยังไม่พิจารณาก่อน อย่าเพิ่มนั่งลงบนอาสนะ.
38,0034,015,๓. ห้ามไม่ให้นั่งอาสนะยาวกับหญิงและคนพันทาง [แต่จะนั่งกับคน
38,0034,016,มีอาสนะไม่เสมอกันได้อยู่].
38,0034,017,๔. ภิกษุผู้รองลำดับฉันค้างอยู่ อย่าให้ลุก.
38,0034,018,๕. จะพักในกลางวัน ท่านให้ปิดประตู.
38,0034,019,๖. ห้ามไม่ให้เทอุจจาระ ปัสสาวะ หยากเยื่อ หรือของเป็นเดน
38,0034,020,ทิ้งลงไปนอกฝานอกกำแพง [และห้ามไม่ให้ทิ้งของเช่นนั้นในที่สุด
38,0034,021,เขียว].