|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
39,0014,001,ก็ไม่เกิดขึ้น จิตใจของบุคคลที่ประกอบด้วยกิเลสนั้น จึงอุปมาเหมือนชิ้น
|
|
39,0014,002,ปลา ชิ้นเนื้อ เวลาถูกแมลงวันหยอดไข่ ก็พร้อมที่จะแพร่เชื้อเป็นหนอนหรือ
|
|
39,0014,003,เปื่อยเน่าไป แต่ว่าไข่ของแมลงวัน ไม่ใช่ว่าจะหยอดในอะไรแล้วต้องเป็น
|
|
39,0014,004,หนอนทุกคราวไป ถ้าหากว่าไปหยอดไข่อยู่ในหินในไม้เป็นต้น ไม้นั้น
|
|
39,0014,005,ไม่มีเชื้อเน่าอยู่ จะหยอดอย่างไร ไข่เหล่านั้นก็ตายหมด วัตถุกามจึงเปรียบ
|
|
39,0014,006,เหมือนไข่ของแมลงวัน กิเลสนั้นเปรียบเหมือนเชื้อเน่าที่มีอยู่ในปลา ในเนื้อ
|
|
39,0014,007,ถ้าหากว่ามีการหยอดไข่ในปลาในเนื้อ ก็พร้อมที่จะเป็นหนอน แต่ถ้าไป
|
|
39,0014,008,หยอดในที่อื่น ก็มีแต่ตายไปอย่างเดียว ดังนั้น ท่านจึงกำหนดว่า วัตถุกาม
|
|
39,0014,009,คือรูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ เป็นของมีอยู่เป็นอยู่โดยธรรมชาติธรรมดา
|
|
39,0014,010,สิ่งเหล่านี้จะสร้างความเปลี่ยนแปลงให้เกิดขึ้นแก่จิตใจของบุคลหรือไม่
|
|
39,0014,011,ก็อยู่ที่บุคคลเหล่านั้นมีกิเลสอยู่ภายในใจหรือไม่ ถ้ามีกิเลสก็สร้างความ
|
|
39,0014,012,เปลี่ยนแปลงเป็นความรัก ความชัง ขึ้นมาได้ ถ้าใจไม่มีกิเลส รูปก็เป็น
|
|
39,0014,013,เพียงสักแต่ว่ารูป เสียงเป็นต้น ก็เป็นเพียงสักแต่ว่าเสียงเท่านั้น พระอริย-
|
|
39,0014,014,บุคคลท่านก็เห็นรูป ฟังเสียง ดมกลิ่น ลิ้มรส ถูกต้องโผฏฐัพพะ แต่เพราะ
|
|
39,0014,015,ภายในใจท่านไม่มีกิเลส รูปเสียงกลิ่นรสนั้น จึงไม่สามารถสร้างความรู้สึก
|
|
39,0014,016,ยินดียินร้าย หรือความรู้สึก ขึ้นลงให้เกิดขึ้นภายในจิตใจของท่านได้ แต่
|
|
39,0014,017,สำหรับปุถุชนแล้ว ปุถุชนมีความยินดี มีความพอใจ มีความกำหนัดรักใคร่
|
|
39,0014,018,ในอารมณ์ต่าง ๆ เมื่อได้เป็นรูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ จึงมีความ
|
|
39,0014,019,กำหนัด พอใจ ยินดี หรือไม่กำหนัด ไม่พอใจ ไม่ยินดี ตามสมควรแก่กิเลส
|
|
39,0014,020,ที่มีอยู่ภายในใจอันเป็นเหตุให้กำหนดอารมณ์ว่าดีหรือไม่ดี ถ้ากำหนดว่าดี
|
|
39,0014,021,กิเลสสายโลภะความความโลภ ความอยากได้ก็บังเกิดขึ้น ถ้ากำหนดว่าไม่ดี
|
|
39,0014,022,กิเลสสายโทสะก็จะบังเกิดขึ้น ครอบงำใจของบุคคล การปฏิบัติในทาง
|
|
39,0014,023,พระพุทธศาสนา พระพุทธเจ้าจึงทรงมุ่งเน้นไปที่การบรรเทากิเลส คือ
|
|
|