| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 39,0021,001,เทสนา ๒ | |
| 39,0021,002,<B>ปุคคลาทิฏฐาน</B> มีบุคคลเป็นที่ตั้ง | |
| 39,0021,003,<B>ธัมมาทิฏฐาน</B> มีธรรมเป็นที่ตั้ง | |
| 39,0021,004,<B>๑. ปุคคลาทิฏฐาน</B> คือ การแสดงธรรมหรือการบรรยายธรรม | |
| 39,0021,005,แม้แต่การเรียบเรียงตำรับตำราต่าง ๆ จะมีลักษณะการเรียบเรียงอยู่ ๒ แนว | |
| 39,0021,006,ใหญ่ ๆ อย่างที่ท่านใช้คำว่า ปุคคลาทิฏฐานา มีบุคคลเป็นที่ตั้ง หมายถึงการ | |
| 39,0021,007,เทศน์การแสดงในลักษณะที่ยกตัวอย่างบุคคลนิทาน เรื่องราวต่าง ๆ ขึ้นมา | |
| 39,0021,008,แสดงแก่บุคคลผู้ฟัง เช่นเรื่องราวในชาดก เรื่องในพระธรรมบท ตลอดถึง | |
| 39,0021,009,การแสดงประวัติความเป็นมาของบุคคลต่าง ๆ เพื่อให้ผู้ฟังมองดูลีลาชีวิต | |
| 39,0021,010,เรื่องราวของบุคคลเหล่านั้น รวมถึงหลักการดำเนินชีวิต การกระทำที่ผิด | |
| 39,0021,011,พลาดและการกระทำที่สร้างความสำเร็จให้แก่บุคคลนั้น ๆ มายึดถือเป็น | |
| 39,0021,012,แนวในการละเว้นและในการประพฤติปฏิบัติตามสมควรแก่กรณี การเทศน์ | |
| 39,0021,013,การแสดงแนวนี้เรียกว่า ปุคคลาทิฏฐาน มีบุคคลเป็นที่ตั้ง | |
| 39,0021,014,<B>๒. ธัมมาทิฏฐาน</B> เป็นการอธิบายชี้แจงถึงหลักธรรม ชี้ถึงลักษณะ | |
| 39,0021,015,สภาวะ กิจ หน้าที่ ของธรรมะนั้น ๆ ตลอดถึงเหตุที่เป็นปัจจัยให้เกิดธรรมะ | |
| 39,0021,016,เหล่านั้น เช่นอธิบายลักษณะของหิริ ความละอายต่อบาป ว่า ได้แก่อาการ | |
| 39,0021,017,ละอายขยะแขยงรังเกียจต่อบาป อกุศลต่าง ๆ แสดงออกมาในรูปของการ | |
| 39,0021,018,ไม่ยอมกระทำบาป ทำอกุศล หรืออธิบายลักษณะของศีลว่า ได้แก่ การ | |
| 39,0021,019,เจตนาวิรัติงดเว้น ไม่กระทำ ไม่ละเมิด ซึ่งบทบัญญัติที่พระพุทธเจ้าได้ทรง | |