|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
40,0019,001,๑. อาศัยตนระลึกชาติได้ ชาติหนึ่งบ้าง สองชาติบ้าง จนถึง
|
|
40,0019,002,หลายแสนชาติบ้าง.
|
|
40,0019,003,๒. อาศัยตนระลึกชาติได้ สังวัฏฏกัปวิวัฏฏกัปหนึ่งบ้าง สอง
|
|
40,0019,004,บาง จนถึงสิบบ้าง.
|
|
40,0019,005,๓. อาศัยตนระลึกชาติได้ ยิ่งกว่าสิบสังวัฏฏกัปวิวัฏฏกัปบ้าง
|
|
40,0019,006,ยี่สิบบ้าง สามสิบบ้าง สี่สิบบ้าง.
|
|
40,0019,007,๔. อาศัยตนนึกถึงเทียบเคียง คาดคะเนเอาด้วยความคิดของ
|
|
40,0019,008,ตนเอง.
|
|
40,0019,009,ผู้มีความเห็นว่า บางอย่างเที่ยง บางอย่างไม่เที่ยง บัญญัติตน
|
|
40,0019,010,และโลกว่า บางอย่างเที่ยง บางอย่างไม่เที่ยง ด้วยปรารภวัตถุ ๔ อย่าง
|
|
40,0019,011,คือ :-
|
|
40,0019,012,๑. อาศัยตนไปเกิดเป็นพรหม ระลึกชาติได้เพียงชาติเดียว
|
|
40,0019,013,ถอยหลังยิ่งกว่านั้นระลึกไม่ได้ เห็นพรหมผู้เกิดก่อนมีอายุยืน จึงสำคัญ
|
|
40,0019,014,ว่า มหาพรหมเท่านั้นเที่ยง นอกนั้นไม่เที่ยง.
|
|
40,0019,015,๒. อาศัยตนเกิดเป็นเทพดา ชื่อขิฑฑาปโทสิกา และระลึกชาติ
|
|
40,0019,016,ได้ จึงสำคัญว่า เทพดาชื่อขิฑฑาปโทสิกาเท่านั้นเที่ยง นอกนั้นไม่เที่ยง.
|
|
40,0019,017,๓. อาศัยตนเกิดเป็นเทพดาชื่อ มโนโทสิกา และระลึกชาติได้
|
|
40,0019,018,จึงสำคัญว่า เทพดาชื่อ มโนปโทสิกา เท่านั้นเที่ยง นอกนั้นไม่เที่ยง.
|
|
40,0019,019,๔. อาศัยตนคิดคาดคะเนเทียบเคียงว่า ตา หู จมูก ลิ้น กาย
|
|
40,0019,020,ได้ชื่อว่าตนไม่เที่ยง ส่วนจิต มนะ วิญญาณ ได้ชื่อว่าตนเหมือนกัน
|
|
40,0019,021,เป็นของเที่ยง.
|
|
|