|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
40,0029,001,ไปถึงจึงกล่าวแก่อุบาสกเหล่านั้น แสดงถึงเรื่องพระวินัยบัญญัติว่า
|
|
40,0029,002,ทองและเงินเป็นของไม่สมควรแก่สมณะ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรง
|
|
40,0029,003,บัญญัติห้ามไม่ให้ภิกษุรับทองเงิน พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ได้ตรัส
|
|
40,0029,004,อุปมาอุปไมยแก่ภิกษุทั้งหลายไว้ว่า
|
|
40,0029,005,พระจันทร์พระอาทิตย์จะเศร้าหมองด้วยมลทิน ๔ ประการ คือ
|
|
40,0029,006,หมอก ๑ ควัน ๑ ธุลี ๑ อสุรินทราหูเข้าบังเหลี่ยม ๑.
|
|
40,0029,007,ภิกษุในพระพุทธศาสนาจะไม่มีตบะ ไม่รุ่งเรืองด้วยศีล ด้วย
|
|
40,0029,008,มลทิน ๔ ประการ
|
|
40,0029,009,๑. เสพสุราเมรัย.
|
|
40,0029,010,๒. ส้องเสพกามคุณ.
|
|
40,0029,011,๓. ยินดีรับทองเงิน.
|
|
40,0029,012,๔. เลี้ยงชีวิตไม่ชอบธรรม มีชังฆเปสนะ คือรับเป็นคนใช้ของ
|
|
40,0029,013,คฤหัสถ์เป็นต้น.
|
|
40,0029,014,เมื่อพระยสะกล่าวเช่นนั้น เหล่าอุบาสกชาวเมืองไพศาลี ก็ชื่น
|
|
40,0029,015,ชมสรรเสริญพระยสะว่า พระผู้เป็นเจ้าเท่านั้น เป็นสมณศักยบุตร
|
|
40,0029,016,และอาราธนาให้อยู่ในเมืองไพศาลี ครั้นแล้วพระยสะก็กลับมาสู่มหา
|
|
40,0029,017,วิหารกับด้วยพระภิกษุผู้อนุทูต เหล่าภิกษุวัชชีบุตรจึงถามว่า พระยสะ
|
|
40,0029,018,ไปขอขมาโทษแล้วหรือ ภิกษุอนุทูตจึงว่า ไปขอขมาที่ไหน กลับไป
|
|
40,0029,019,บอกแก่เขาว่า พวกเรานี้ไม่ใช่สมณะทั้งสิ้น เขาก็เลื่อมใสเธอ
|
|
40,0029,020,ึจึงคิดจะลงอุกเขปนียกรรมแก่พระยสะ โดยฐานที่ไปยกโทษของพวกตน
|
|
40,0029,021,ได้พากันไปล้อมกุฎีของพระยสะ พระเถรเจ้ารู้ตัว ก็เหาะขึ้น
|
|
|