|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
40,0037,001,พยายามอยู่ ๗ ปีจึงสำเร็จ เมื่อไปนำมาบวชได้แล้ว จึงบอกให้ศึกษาอยู่
|
|
40,0037,002,ในสำนักพระจันทวัชชี จนได้สำเร็จเป็นพระอรหันตขีณาสพ ต่อมามี
|
|
40,0037,003,นามว่า โมคคีลลีบุตรดิสสเถระ นามนี้เป็นชื่ออันเป็นไปตามวงศ์สกุล.
|
|
40,0037,004,ครั้นมาถึงรัชสมัยแห่งพระเจ้าธรรมาโศกได้เป็นเอกราช ในชมพู
|
|
40,0037,005,ทวีป พระองค์มีพระอาญาแผ่ไปในที่ต่าง ๆ และประกอบด้วยบุญญาภิ-
|
|
40,0037,006,สมภารมาก บริบูรณ์ด้วยทรัพย์สินเครื่องอุปโภคบริโภคเป็นอเนก
|
|
40,0037,007,พระองค์ทรงมีพระราชสัทธาปสาทะในพระพุทธศาสนา ทรงบริจาคทาน
|
|
40,0037,008,โดยประการต่าง ๆ พร้อมทั้งบูชาพระรัตนตรัยและบำรุงพระภิกษุสงฆ์
|
|
40,0037,009,ลาภสักการะในครั้งนั้นได้เกิดขึ้นในพระพุทธศาสนามาก.
|
|
40,0037,010,ฝ่ายพวกเดียรถีย์ในยุคนั้น เสื่อมลาภอดอยาก ทั้งข้าวก็เกือบจะไม่มี
|
|
40,0037,011,บริโภค เมื่อเห็นทางฝ่ายพระภิกษุในพระพุทธศาสนาเพียบพูนไปด้วย
|
|
40,0037,012,ลาภจึงได้พากันปลอมตัวเป็นภิกษุในพระพุทธศาสนา สำแดง
|
|
40,0037,013,ลัทธิของตนว่า สิ่งนี้เป็นธรรม สิ่งนี้เป็นวินัย และพากันเข้ารวม
|
|
40,0037,014,อุโบสถทำสังฆกรรมกับด้วยหมู่ภิกษุ ทำสาละวนต่าง ๆ ในพระพุทธ
|
|
40,0037,015,ศาสนา ฝ่ายภิกษุสงฆ์รู้เข้าเมื่อยังไม่มีโอกาสจะจัดการอย่างไร ก็ต้องนิ่งไว้
|
|
40,0037,016,เป็นแต่ไม่ทำอุโบสถสังฆกรรมร่วมด้วย และพวกเดียรถีย์มีมากจนดุ
|
|
40,0037,017,กันยากเกือบไม่รู้ว่าใครเป็นใคร พระภิกษุสงฆ์จึงงดการทำสังฆกรรม
|
|
40,0037,018,ราว ๗ ปี.
|
|
40,0037,019,ฝ่ายพระโมคคัลลีบุตรดิสสเถระพิจารณาเห็นว่า อีกนานกว่าจะทำ
|
|
40,0037,020,การระงับได้ จึงมอบบรรดาภิกษุที่เป็นศิษย์ให้พระมหินทเถระปกครอง
|
|
40,0037,021,ส่วนท่านได้หลีกไปจำพรรษาอยู่ที่อโธตังคบรรพต ๗ ปี.
|
|
|