| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 41,0013,001,ต. เป็นมิจฉาทิฏฐิ เพราะไม่ตรงต่อหลักทิฏฐิธรรมดา ไม่ยุติด้วย | |
| 41,0013,002,เหตุผล สามารถให้ผู้เห็นอย่างนั้นทำชั่วได้ต่าง ๆ อันมนัสหรืออัตตานั้น | |
| 41,0013,003,เป็นโวหารบัญญัติเรียกธรรมชาติที่อาศัยอวิชชา ตัณหา อุปาทาน กรรม | |
| 41,0013,004,เป็นต้น เป็นปัจจัยเกิดขึ้น เมื่อสิ้นปัจจัยมีอวิชชาเป็นต้นแล้ว ก็ย่อม | |
| 41,0013,005,ดับ ไม่ถือปฏิสนธิต่อไป ถ้าปัจจัยมีอวิชชาเป็นต้นยังไม่ดับ ก็ยังคุมกัน | |
| 41,0013,006,เป็นนามรูปเป็นไปตามกรรมที่ทำไว้ เลวบ้าง ดีบ้าง ฉะนั้น ความ | |
| 41,0013,007,ที่ถูกจึงได้แก่กัมมัสสกตาญาณ ความเห็นว่าสัตว์มีกรรมเป็นของตน | |
| 41,0013,008,กรรมย่อมส่งผลให้ผู้ทำต่างกันตามคราวบ้าง ตามกิจบ้าง ตามลำดับบ้าง | |
| 41,0013,009,จัดเป็นสัมมาทิฏฐิเบื้องต้น ที่จะให้บุคคลระวัง กาย วาจา ใจ ไม่ให้ | |
| 41,0013,010,ทำชั่ว และให้ทำแต่ที่ดี เพื่อจะได้มีสุข และสามารถเห็นอริยสัจดังนี้ | |
| 41,0013,011,นับเป็นสัมมาทิฏฐิความเห็นที่ถูก และชอบยิ่ง. | |
| 41,0013,012,๒๔๗๕ | |
| 41,0013,013,ถ. อุจเฉททิฏฐิ ความเห็นว่าขาดสูญ กับ นัตถิกทิฏฐิ ความ | |
| 41,0013,014,เห็นว่าไม่มี เหมือนกันไม่ใช่หรือ เพราะขาดสูญก็คือไม่มี ความ | |
| 41,0013,015,เห็นปฏิเสธเหตุผลในปัจจุบัน เช่นปฏิเสธสมมติสัจจะ และกัมมัสสกตา | |
| 41,0013,016,เป็นต้น จึงเห็นว่าต่างกันดังนี้. | |
| 41,0013,017,๒๔๗๙ | |