|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
42,0010,001,อธิบาย.
|
|
42,0010,002,ต. พระพุทธบัญญัติและอภิสมาจารทั้ง ๒ นี้ รวมเรียกว่าพระ
|
|
42,0010,003,วินัย. ท่านเปรียบเหมือนด้ายร้อยดอกไม้อันควบคุมดอกไม้ไว้ไม่ให้
|
|
42,0010,004,กระจัดกระจายฉะนั้น.
|
|
42,0010,005,ราชกวี
|
|
42,0010,006,ถ. พระศาสดาทรงบัญญัติสิกขาบท เพื่อบริหารภิกษุสงฆ์ด้วยวิธี
|
|
42,0010,007,อย่างไร ?
|
|
42,0010,008,ต. ด้วยวิธีอย่างนี้ คือเมื่อภิกษุกระทำอย่างใดอย่างหนึ่งลง
|
|
42,0010,009,อันให้เกิดความเสียหายขึ้นแล้ว พระศาสดาก็ตรัสให้ประชุมสงฆ์ และ
|
|
42,0010,010,ตรัสถามภิกษุรูปนั้นให้ทูลรับแล้ว จึงทรงแสดงโทษแห่งการประพฤติ
|
|
42,0010,011,ชั่วเช่นนั้น และแสดงอานิสงส์แห่งการสำรวมแล้ว ทรงบัญญัติสิกขา-
|
|
42,0010,012,บทห้ามมิให้ทำเช่นนั้น อันจะให้เกิดความเสียหายต่อไป และทรงวาง
|
|
42,0010,013,โทษปรับอาบัติไว้ด้วย หนักบ้าง เบาบ้าง ตามสมควรแก่เหตุ.
|
|
42,0010,014,๒๔๗๕
|
|
42,0010,015,ถ. มูลมีมาอย่างไร จึงเป็นเหตุให้พระศาสดาทรงบัญญัติ
|
|
42,0010,016,สิกขาบทนั้น ๆ ขึ้น ? และอาการที่ทรงบัญญัติอย่างไร ? จงแสดง
|
|
42,0010,017,มาด้วย.
|
|
42,0010,018,ต. มูลมีมาจากความประพฤติเสียหาย ของภิกษุรูปใดรูปหนึ่ง
|
|
42,0010,019,กระทำขึ้น นี้เป็นเหตุให้ทรงบัญญัติสิกขาบทนั้น ๆ ขึ้น อาการที่
|
|
42,0010,020,ทรงบัญญัตินั้น ชั้นต้นตรัสให้ประชุมสงฆ์แล้ว ตรัสบอกถามภิกษุ
|
|
42,0010,021,ผู้ก่อเหตุ เมื่อเธอรับแล้ว ทรงแสดงโทษแห่งการทำอย่างนั้น และ
|
|
|