dhamma-scholar-book / 42 /420028.csv
uisp's picture
init upload
c5b6280
Book,Page,LineNumber,Text
42,0028,001,ถ. ภิกษุอื่นโกรธภิกษุอื่นแช่งให้ถูกงูพิษกัดตาย ภิกษุนั้นก็ถูกงูกัด
42,0028,002,ตายในวันนั้น ควรปรับปาราชิกแก่ภิกษุผู้แช่งได้หรือไม่ ? เหตุไร ?
42,0028,003,ต. ปรับปาราชิกไม่ได้ เพราะไม่ได้ตายด้วยประโยคของภิกษุ
42,0028,004,ผู้แช่งนั้น ตายเพราะพิษงูต่างหาก.
42,0028,005,ราชกวี
42,0028,006,ถ. ภิกษุให้ประหารผู้อื่น มีโทษอย่างไรบ้าง ?
42,0028,007,ต. ภิกษุประหารมนุษย์ให้ตายพร้อมด้วยเจตนา ต้องปาราชิก
42,0028,008,ไม่ถึงตายเป็นแต่เพียงปางตาย ต้องถุลลัจจัย ประหารภิกษุให้เจ็บ หรือ
42,0028,009,ประหารดิรัจฉานให้ตาย ด้วยความโกรธด้วยเจตนา ต้องปาจิตตีย์
42,0028,010,ประหารอนุปสัมบันและดิรัจฉานให้เจ็บด้วยโกรธ ต้องทุกกฏ ให้
42,0028,011,ประหารมนุษย์หรือสัตว์ก็ตาม ในเมื่อถูกเบียดเบียน ด้วยประสงค์จะ
42,0028,012,ป้องกันตัวมิได้มีความโกรธ ท่านว่าไม่เป็นอาบัติ แต่การประหารนั้น
42,0028,013,อันใครทำแล้ว ส่อให้เห็นว่าเป็นผู้ดุร้าย ไม่สมเป็นสมณะ อันผู้หวัง
42,0028,014,ความสงบไม่ต้องการสมาคมด้วย.
42,0028,015,๓/๙/๒๔๖๕
42,0028,016,ถ. ภิกษุล่วงละเมิดในสิกขาบทไหนบ้าง เนื่องด้วยอาชีววิบัติ ?
42,0028,017,จงชี้มาตามโทษหนักเบาอย่างละสิกขาบท.
42,0028,018,ต. หมายโทษอย่างหนัก ต้องอาบัติปาราชิก เพราะพูดอวด
42,0028,019,อุตตริมนุสสธรรมไม่มีในตนเนื่องด้วยอาชีพ. โทษอย่างกลาง ต้อง
42,0028,020,อาบัติสังฆาทิเสส เพราะประทุษร้ายตระกูล สงฆ์ขับไล่จากวัด กลับ
42,0028,021,ติเตียนสงฆ์ ภิกษุอื่นห้ามไม่ฟัง สงฆ์สวดสมนุภาสน์ด้วยญัตติจตุตถ-