|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
46,0009,001,สมมติว่าบิดา หญิงสมมติว่ามารดาเป็นต้น.
|
|
46,0009,002,๒. ปรมัตถสัจจะ จริงโดยปรมัตถ์ คืออรรถอันลึก เช่นรูป
|
|
46,0009,003,เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ เป็นต้น กระจายให้ละเอียดออกไป
|
|
46,0009,004,ได้อีกเพียงใดยิ่งลึกเพียงนั้น ย่อมเป็นจริงโดยปรมัตถ์.
|
|
46,0009,005,ประโยชน์ของการพิจารณา
|
|
46,0009,006,เมื่อกำหนดรู้สัจจะทั้ง ๒ นี้แล้ว จะได้ไม่เอามาค้านกัน จะได้
|
|
46,0009,007,สันนิษฐานว่าเป็นแต่ลึกกว่ากัน แม้เพ่งในทางปรมัตถ์ สังขารทั้งหลาย
|
|
46,0009,008,ก็ย่อมเป็นต่าง ๆ กัน ดีบ้างเลวบ้าง เป็นไปตามกฏแห่งธรรมดา
|
|
46,0009,009,จะได้ไม่แล่นออกจากทางไปตกหล่มคือมิจฉาทิฏฐิ. อนึ่ง จะได้ละ
|
|
46,0009,010,ทิฏฐิมานะความถือผิดและความถือตัวและกิเลสอย่างอื่น อันเนื่องมา
|
|
46,0009,011,จากการถือเราถือเขาถือก๊กถือพวก.
|
|
46,0009,012,ผู้พิจารณาเห็นด้วยปัญญาว่า สังขารทั้งปวงไม่เที่ยง เป็น
|
|
46,0009,013,ทุกข์ เป็นอนัตตา ด้วยอาการดังกล่าวแล้ว ย่อมหน่ายในทุกขขันธ์
|
|
46,0009,014,ไม่เพลิดเพลินหมกมุ่นในสังขารอันยั่วยวนเสน่หา ความหน่ายนั้น
|
|
46,0009,015,เรียกนิพพิทา เกิดด้วยปัญญา จัดเป็นนิพพิทาญาณ ย่อมเป็นทาง
|
|
46,0009,016,คือปฏิปทาแห่งวิสุทธิ ความหมดจดความผ่องแผ้ว ดั่งจะแสดง
|
|
46,0009,017,ต่อไป.
|
|
|