dhamma-scholar-book / 48 /480007.csv
uisp's picture
init upload
c5b6280
Book,Page,LineNumber,Text
48,0007,001,๓. ทิฆะ สระที่ออกเสียงยาว.
48,0007,002,๔. รัสสะ สระที่ออกเสียงสั้น.
48,0007,003,๕. ครุ สระที่มีพยัญชนะสังโยค.
48,0007,004,๖. ลหุ สระที่ไม่มีพยัญชนะสังโยค.
48,0007,005,๗. นิคคหิต อักขระที่ว่ากดเสียง.
48,0007,006,๘. วิมุต อักขระที่ว่าปล่อยเสียง.
48,0007,007,๙. สัมพันธ์ บทเข้าสนธิเชื่อมกับบทอื่น.
48,0007,008,๑๐. ววัตถิตะ บทแยกกัน.
48,0007,009,กรรมย่อมเสียเพราะว่าผิดพลาดในประเภทพยัญชนะ ๔ คือ :-
48,0007,010,"๑. ว่าสิถิลเป็นธนิต เช่นว่า <B>"" สุณาตุ เม ""</B> เป็น <B>"" สุณาถุ เม.""</B>"
48,0007,011,"๒. ว่าธนิตเป็นสิถิล เช่นว่า <B>"" ภนฺเต สงฺโฆ ""</B> เป็น <B>""พนฺเต สงฺโค.""</B>"
48,0007,012,"๓. ว่าวิมุตเป็นนิคคหิต เช่นว่า <B>"" เอสาตฺติ ""</B> เป็น <B>"" เอสํ ตฺติ.""</B>"
48,0007,013,"๔. ว่านิคคหิตเป็นวิมุต เช่นว่า <B>"" ปตฺตกลฺลํ ""</B> เป็น <B>"" ปตฺตกลฺลา.""</B>"
48,0007,014,(ส่วนอีก ๖ สถานนั้น ว่ากลับกันหรือแยกกัน กรรมวาจาไม่
48,0007,015,เสีย แต่ควรว่าให้ถูกและดี).