| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 48,0040,001,อีกประการหนึ่ง พึงทำไว้ในใจซึ่งธรรม ๕ คือ :- | |
| 48,0040,002,๑. ความการุญ. | |
| 48,0040,003,๒. ความหวังประโยชน์. | |
| 48,0040,004,๓. ความเอ็นดู. | |
| 48,0040,005,๔. ความออกจากอาบัติ. | |
| 48,0040,006,๕. ความทำวินัยเป็นเบื้องต้น. | |
| 48,0040,007,การโจท มี ๒ คือ :- | |
| 48,0040,008,๑. โจทด้วยกาย. | |
| 48,0040,009,๒. โจทด้วยวาจา. | |
| 48,0040,010,ผู้วินิจฉัยอธิกรณ์ มีรวม ๓ คือ :- | |
| 48,0040,011,๑. สงฆ์ (สำหรับเรื่องสลักสำคัญ). | |
| 48,0040,012,๒. คณะ (สำหรับเรื่องไม่สำคัญนัก). | |
| 48,0040,013,๓. บุคคล (สำหรับเรื่องเล็กน้อย). | |
| 48,0040,014,ภิกษุผู้จะเข้าสู่วินิจฉัย ควรประพฤติ ดังนี้ :- | |
| 48,0040,015,๑. พึงเป็นผู้เจียมตน. | |
| 48,0040,016,๒. พึงเป็นผู้รู้จักที่นั่ง (ไม่เบียดพระเถระ ไม่กีดภิกษุผู้อ่อนกว่า). | |
| 48,0040,017,๓. พึงนั่งอาสนะอันสมควร. | |
| 48,0040,018,๔. ไม่พึงพูดเรื่องต่าง ๆ. | |
| 48,0040,019,๕. พึงรักษาดุษณีภาพ. | |
| 48,0040,020,คำขอโอกาสของโจทก์ต่อจำเลย | |
| 48,0040,021,""" กโรตุ เม อายสฺมา โอกาสํ อหนฺตํ วตฺตุกาโม """ | |
| 48,0040,022,ขอท่านจงทำโอกาสแก่ข้าพเจ้า ๆ ใคร่จะกล่าวกะท่าน. | |