| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 48,0047,001,๑. ทำความเห็นให้แจ้งในอาบัติ. | |
| 48,0047,002,๒. ทำความเห็นให้แจ้งในอาบัติเป็นเทสนาคามินี. | |
| 48,0047,003,๓. ทำความเห็นให้แจ้งในอาบัติอันยังไม่ได้แสดง. | |
| 48,0047,004,๔. ไม่ทำความเห็นให้แจ้งพร้อมกัน ๔ รูป ๕ รูป. | |
| 48,0047,005,๕. ไม่ทำความเห็นให้แจ้งด้วยนึกในใจ. | |
| 48,0047,006,๖. ทำความเห็นให้แจ้งในสมานสังวาส. | |
| 48,0047,007,๗. ทำความเห็นให้แจ้งในสำนักตั้งอยู่ในสีมาเดียวกัน. | |
| 48,0047,008,๘. ทำความเห็นให้แจ้งในสำนักแห่งผู้เป็นปกตัตตะ. | |
| 48,0047,009,มีวิธีระงับอนุวาทาธิกรณ์ด้วยไม่ต้องพิจารณาอีก ๒ คือ :- | |
| 48,0047,010,๑. จำเลยเป็นผู้มีสติไพบูลย์ คือเป็นพระอรหันต์ สงฆ์ประกาศให้สติ | |
| 48,0047,011,วินัยแก่ท่านแล้ว. | |
| 48,0047,012,๒. จำเลยถูกโจทด้วยเรื่องที่ทำในคราวเป็นบ้า สงฆ์ประกาศให้อมูฬห- | |
| 48,0047,013,วินัยแก่เธอแล้ว. | |
| 48,0047,014,ผลร้ายของอนุวาทาธิกรณ์ที่เกิดขึ้นแล้วไม่รีบระงับเสีย จักทำให้ | |
| 48,0047,015,เสียสีลสามัญญตาและเสียสามัคคี เป็นทางแตกเป็นนานาสังวาสจนถึงเป็น | |
| 48,0047,016,นานานิกาย ฉะนั้น ผู้เป็นประธานสงฆ์พึงขวนขวายรีบระงับเสีย. | |