| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 50,0014,001,บอกบาลีมา. | |
| 50,0014,002,ต. อนิจิจตา ความไม่เที่ยง ย่อมกำหนดรู้ได้ในทางง่ายด้วย | |
| 50,0014,003,ความเกิดขึ้นในเบื้องต้น และความสิ้นไปในเบื้องปลาย. ได้ในบาลี | |
| 50,0014,004,ว่า อนิจิจา วต สงฺขารา อุปฺปาทวยธมฺมิโน อุปฺปชฺชิตฺว่า | |
| 50,0014,005,นิรุชฺฌนฺติ<sup>๑<\sup> ในทางที่ละเอียดกว่านั้น ย่อมกำหนดรู้ได้ด้วยความ | |
| 50,0014,006,แปรปรวนระหว่างเกิดและดับ ได้ในบาลีว่า อจฺเจนฺติ กาลา | |
| 50,0014,007,ตรยนฺติ รตฺติโย วโยคุณา อนุปุพฺพํ ชหนฺติ.<sup>๒<\sup> | |
| 50,0014,008,๑๔/๙/๖๖ | |
| 50,0014,009,ถ. อนิจฺจตา ความไม่เที่ยงแห่งเวทนาที่เป็นสุขเป็นทุกข์ ก็พอ | |
| 50,0014,010,กำหนดได้ว่าแปรไปเพราะเหตุอะไร แต่อทุกขมสุขเวทนาที่แปรไป | |
| 50,0014,011,เป็นสุขบ้าง เป็นทุกข์บ้างนั้น แปรไปเพราะเหตุอะไร ? | |
| 50,0014,012,ต. อทุกขมสุขเวทนา แปรไปเป็นสุขเพราะรู้ชอบ แปรไปเป็น | |
| 50,0014,013,ทุกข์เพราะรู้ไม่ชอบ. | |
| 50,0014,014,๒๔๗๔ | |
| 50,0014,015,ถ. คนหรือสัตว์ที่เรียกกันว่า ตาย นั้น กำหนดด้วยอะไร ? | |
| 50,0014,016,เพราะเหตุไร จึงว่าอย่างนั้น ? | |
| 50,0014,017,ต. กำหนดด้วยความขาดแห่งสันตติ. เพราะไม่มีเรื่องสืบต่อ | |
| 50,0014,018,ให้ติดเนื่องกันไปอีก คนก็ดี สัตว์ก็ดี ที่ยังมีชีพอยู่ได้ ก็เพราะยังมี | |
| 50,0014,019,ขึ้นแล้วย่อมดับไป. ๒. กาลย่อมล่วงไป ราตรีย่อมผ่านไป ชั้นแห่งวัยย่อมละ | |
| 50,0014,020,ลำดับไป. ส. ป. | |