|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
50,0036,001,เป็นโลกุตตรและอนาสวะอย่างเดียว ถ้าเพ่งถึงวิมุตติ ๕ วิมุตติแม้
|
|
50,0036,002,เป็นโลกิยะก็มี แม้เป็นสาสวะก็มี ตทังควิมุตติและวิกขัมภนวิมุตติ
|
|
50,0036,003,เป็นโลกิยะและเป็นสาสวะ วิมุตติอีก ๔ ที่เหลือ เป็นโลกุตตระและ
|
|
50,0036,004,เป็นอนาสวะ.
|
|
50,0036,005,๒๔๗๙
|
|
50,0036,006,ถ. อาศัยกฎเกณฑ์และอรรถาธิบายอย่างไร ท่านจึงจัดวิมุตติ
|
|
50,0036,007,ไว้เป็น ๕ บ้าง เป็น ๒ บ้าง ? เมื่อเพ่งผลที่สุด เหมือนกันหรือต่าง
|
|
50,0036,008,กันอย่างไร ? วิมุตตินี้ เมื่อเทียบกับวิโมกข์ จะพึงได้อย่างไร ?
|
|
50,0036,009,ต. ข้อที่ว่าท่านจัดวิมุตติเป็น ๕ อาศัยกฎเกณฑ์ธรรมอย่างต่ำ
|
|
50,0036,010,อย่างสูง คือโลกิยะและโลกุตตระ และอาศัยหลักบาลีว่า อกุปฺปา
|
|
50,0036,011,เม วิมุตฺติ วิมุตติของเราไม่กำเริบ อธิบายว่า วิมุตติเป็นกุปปธรรม
|
|
50,0036,012,คือรู้จักกำเริบก็มี ตทังควิมุตติและวิกขัมภนวิมุตติ ๒ นี้เป็นโลกิย-
|
|
50,0036,013,วิมุตติ.
|
|
50,0036,014,สมุจเฉทวิมุตติ ปฏิปัสสัทธิวิมุตติ และนิสสรณวิมุตติ ๓ นี้
|
|
50,0036,015,เป็นโลกุดร อีกอย่างหนึ่ง การจัดตทังควิมุตติ ถือเอาวิมุตติของ
|
|
50,0036,016,ผู้มิใช่พระเสขะ มิใช่พระอเสขะ คือปุถุชนเป็นเกณฑ์ก็มี. การจัด
|
|
50,0036,017,วิกขัมภนวิมุตติ ถือเอาบรรยายว่าเจโตวิมุตติเป็นสาสวะเป็นเกณฑ์
|
|
50,0036,018,การจัดสมุจเฉทวิมุตติและปฏิปัสสัทธิวิมุตติ ถือเอาเกณฑ์ว่าเป็นไปได้
|
|
50,0036,019,ทั้งอริยมรรคทั้งอริยผล. การจัดนิสสรณวิมุตติไม่มีเกณฑ์อะไร นอก
|
|
50,0036,020,จากเพิ่มให้เต็มจำนวนแห่งโลกุตตรธรรม ๓. การจัดวิมุตติเป็น ๒
|
|
50,0036,021,อาศัยความสิ้นอาสวะเป็นเกณฑ์ อธิบายว่า ที่เรียกว่าเจโตวิมุตติ
|
|
|