|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
30,0021,001,กำหนดรู้ทุกข์นั้นมีอยู่หรือ พวกเธอถูกถามอย่างนี้แล้ว พึงพยากรณ์แก่พวก
|
|
30,0021,002,อัญญเดียรถีย์ ปริพาชกเหล่านั้นอย่างนี้ว่า ดูก่อนผู้มีอายุทั้งหลาย หนทางมีอยู่
|
|
30,0021,003,ปฏิปทาเพื่อกำหนดรู้ทุกข์นั้นมีอยู่.
|
|
30,0021,004,[๒๘] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็หนทางเป็นไฉน ปฏิปทาเพื่อกำหนด
|
|
30,0021,005,รู้ทุกข์เป็นไฉน อริยมรรคประกอบด้วยองค์ ๘ นี้แล คือ สัมมาทิฏฐิ ฯลฯ
|
|
30,0021,006,สัมมาสมาธิ นี้เป็นหนทาง นี้เป็นปฏิปทาเพื่อกำหนดรู้ทุกข์นั้น ดูก่อนภิกษุ
|
|
30,0021,007,ทั้งหลาย พวกเธอถูกถามอย่างนั้นแล้ว พึงพยากรณ์แก่พวกอัญญเดียรถีย์-
|
|
30,0021,008,ปริพาชกเหล่านั้นอย่างนี้.
|
|
30,0021,009,<I>จบกิมัตถิยสูตรที่ ๕</I>
|
|
30,0021,010,<h1>อรรถกถากิมัตถิยสูตร</h1>
|
|
30,0021,011,พึงทราบวินิจฉัยในกิมัตถิยสูตรที่ ๕.
|
|
30,0021,012,<B>เอว</B> ศัพท์ในบทว่า <B>อยเมว</B> มีอรรถแน่นอน. ย่อมห้ามมรรคอื่น
|
|
30,0021,013,ด้วย <B>เอว</B> ศัพท์นั้น. ในพระสูตรนี้ พระผู้มีพระภาคเจ้า ตรัสทุกข์ในวัฏฏะ
|
|
30,0021,014,และมรรคเจือปนกัน.
|
|
30,0021,015,<I>จบอรรถกถากิมัตถิยสูตรที่ ๕</I>
|
|
|