|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
42,0004,001,<H2>๙. ปาปวรรควรรณนา</H2>
|
|
42,0004,002,<H1>๑. เรื่องพราหมณ์ชื่อจูเฬกสาฎก [๙๕]</H1>
|
|
42,0004,003,<H2>ข้อความเบื้องต้น</H2>
|
|
42,0004,004,พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเชตวัน ทรงปรารภพราหมณ์ ชื่อ
|
|
42,0004,005,"จูเฬกสาฎก ตรัสพระธรรมเทศนานี้ว่า ""อภิตฺถเรถ กลฺยาเณ "" เป็นต้น. "
|
|
42,0004,006,<H2>พราหมณ์และพราหมณีผลัดกันไปฟังธรรม</H2>
|
|
42,0004,007,ความพิสดารว่า ในการแห่งพระวิปัสสีทศพล ได้มีพราหมณ์คนหนึ่ง
|
|
42,0004,008,ชื่อมหาเอกสาฎก. แต่ในกาลนี้ พราหมณ์นี้ได้เป็นพราหมณ์ ชื่อจูเฬก
|
|
42,0004,009,สาฎกในเมืองสาวัตถี. ก็ผ้าสาฎกสำหรับนุ่งของพราหมณ์นั้นมีผืนเดียว.
|
|
42,0004,010,แม้ของนางพราหมณีก็มีผืนเดียว. ทั้งสองคนมีผ้าห่มผืนเดียวเท่านั้น. ใน
|
|
42,0004,011,เวลาไปภายนอก พราหมณ์หรือพราหมณีย่อมห่มผ้าผืนนั้น. ภายหลังวัน
|
|
42,0004,012,"หนึ่ง เมื่อเขาประกาศการฟังธรรมในวิหาร พราหมณ์กล่าวว่า ""นาง"
|
|
42,0004,013,เขาประกาศการฟังธรรม. เจ้าจักไปสู่สถานที่ฟังธรรมในกลางวัน หรือ
|
|
42,0004,014,"กลางคืน ? เพราะเราทั้งสองไม่อาจไปพร้อมกันได้ เพราะไม่มีผ้าห่ม"""
|
|
42,0004,015,"พราหมณีตอบว่า ""นาย ฉันจักไปในกลางวัน"" แล้วได้ห่มผ้าสาฎกไป."
|
|
42,0004,016,<H2>พราหมณ์คิดบูชาธรรมด้วยผ้าสาฎกที่ห่มอยู่</H2>
|
|
42,0004,017,พราหมณ์ยับยั้งอยู่ในเรือนตลอดวัน ต่อกลางคืนจึงได้ไปนั่งฟัง
|
|
42,0004,018,ธรรมทางด้านพระพักตร์พระศาสดา. ครั้งนั้น ปีติ<SUP>๑</SUP> ๕ อย่างซาบซ่าน
|
|
|