| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 06,0031,001,ลำดับนั้น ท้าวสหับดีพรหมได้หายไปในพรหมโลก มาปรากฏ ณ | |
| 06,0031,002,เบื้องพระพักตร์ของพระผู้มีพระภาคเจ้า ดุจบุรุษมีกำลังเหยียดแขนที่คู้ หรือคู้ | |
| 06,0031,003,แขนที่เหยียดฉะนั้น ครั้นแล้วห่มผ้าอุตราสงค์เฉวียงบ่าคุกชาณุมณฑลเบื้องขวา | |
| 06,0031,004,ลงบนแผ่นดิน ประณมอัญชลีไปทางพระผู้มีภาคเจ้าแล้วได้ทูลคำนี้แด่พระผู้มี. | |
| 06,0031,005,พระภาคเจ้าว่า พระพุทธเจ้าข้า ขอพระผู้มีพระภาคเจ้าได้โปรดทรงแสดงธรรม | |
| 06,0031,006,ขอพระสุคตได้โปรดทรงแสดงธรรม เพราะสัตว์ทั้งหลายจำพวกที่มีธุลีในจักษุ | |
| 06,0031,007,น้อยมีอยู่ เพราะไม่ได้ฟังธรรมย่อมเสื่อม ผู้รู้ทั่วถึงธรรมจักมี. | |
| 06,0031,008,ท้าวสหัมบดีพรหมได้กราบทูลดังนี้แล้ว จึงกราบทูลเป็นประพันธคาถา | |
| 06,0031,009,ต่อไปว่า:- | |
| 06,0031,010,<H1>พรหมนิคนคาถา</H1> | |
| 06,0031,011,<B>เมื่อก่อนธรรมไม่บริสุทธิ์อันคนมี | |
| 06,0031,012,มลทินทั้งหลาย คิดแล้วได้ปรากฏในมคธชน- | |
| 06,0031,013,บท ขอพระองค์ได้โปรดทรงเปิดประตูแห่ง | |
| 06,0031,014,อมตธรรมนี้ ขอสัตว์ทั้งหลายจงฟังธรรมที่ | |
| 06,0031,015,พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ผู้หมดมลทินตรัสรู้ | |
| 06,0031,016,แล้วตามลำดับ เปรียบเหมือนบุรุษมีจักษุยืน | |
| 06,0031,017,อยู่บนยอดภูเขา ซึ่งล้วนแล้วด้วยศิลา พึง | |
| 06,0031,018,เห็นชุมชนได้โดยรอบฉันใด ข้าแต่พระองค์ | |
| 06,0031,019,ผู้มีปัญญาดี มีพระปัญญาจักษุรอบคอบ ขอ | |
| 06,0031,020,พระองค์ผู้ปราศจากความโศกจงเสด็จขั้น สู่ | |
| 06,0031,021,ปราสาท อันสำเร็จด้วยธรรม แล้วทรง</B> | |