|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
16,0044,001,<H1>อรรถกถาลักขณสูตร</H1>
|
|
16,0044,002,<B>ลักขณสูตร</B>มีคำเริ่มต้นว่า ข้าพเจ้าได้ฟังมาแล้วอย่างนี้.
|
|
16,0044,003,ต่อไปนี้จะพรรณนาบทที่ยากในลักขณสูตรนั้น บทว่า <B>ทวตฺตึสีมานิ</B>
|
|
16,0044,004,ตัดบทเป็น <B>ทวตฺตึส อิมานิ</B> บทว่า <B>มหาปุริสลกฺขณานิ</B> ความว่า ความ
|
|
16,0044,005,ปรากฏแห่งมหาบุรุษนิมิตแห่งมหาบุรุษ เป็นเหตุให้รู้ว่า นี้คือมหาบุรุษ. บท
|
|
16,0044,006,เป็นอาทิว่า <B>พระมหาบุรุษ ประกอบด้วยมหาปุริสลักษณะ เหล่าใด</B> ดังนี้
|
|
16,0044,007,พึงทราบโดยนัยที่พิสดารแล้วในมหาปทาน เพราะเหตุไร ท่านจึงกล่าวว่า
|
|
16,0044,008,พวกฤษีแม้ในภายนอกก็ยังทรงจำมหาปุริสลักษณะของพระมหาบุรุษ ๓๒
|
|
16,0044,009,เหล่านี้ ได้ แต่พวกฤษีเหล่านั้นย่อมไม่รู้ว่า เบื้องหน้าแต่ตายเพราะกายแตก
|
|
16,0044,010,ย่อมเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์ เพราะกรรมที่ตนทำสั่งสมพอกพูนไพบูลย์ไว้...
|
|
16,0044,011,ครั้นจุติจากโลกสวรรค์นั้นแล้วมาสู่ความเป็นอย่างนี้ ย่อมได้มหาปุริส-
|
|
16,0044,012,ลักษณะนี้ดังนี้ เพราะอนุรูปแก่เรื่องนี้เกิดขึ้น ด้วยว่า สูตรนี้ มีเรื่อง
|
|
16,0044,013,เกิดขึ้นของสูตรนั้น ตั้งขึ้นที่ไหน ตั้งขึ้นในระหว่างพวกมนุษย์ภายในบ้าน.
|
|
16,0044,014,ได้ยินว่า ในครั้งนั้น ชาวเมืองสาวัตถี นั่งประชุมสนทนากันใน
|
|
16,0044,015,บ้านที่ประตูบ้านและที่หอนั่งเป็นต้น ของตนของตนว่า พระวรกายของ
|
|
16,0044,016,พระผู้มีพระภาคเจ้าสมบูรณ์ด้วยอนุพยัญชนะ ๘๐ มีพระรัศมีแผ่ออกจาก
|
|
16,0044,017,พระวรกายวาหนึ่ง มหาปุริสลักษณะ ๓๒ เมื่อเปล่งพระรัศมีมีสี ๖ ประการ
|
|
16,0044,018,ฉายแสงจากข้างนี้ ข้างนี้ ย่อมงามเหลือเกินประดุจดอกไม้สวรรค์แย้มบาน
|
|
16,0044,019,ทั้งหมด ประดุจสวนดอกบัวที่แย้มกลีบ ประดุจเสาระเนียดวิจิตรด้วย
|
|
16,0044,020,แก้วต่าง ๆ ประดุจท้องฟ้าซึ่งสะพรั่งด้วยดาวและพะยับแดด มิได้บอก
|
|
16,0044,021,ว่าก็ลักษณะนี้ ของพระผู้มีพระภาคเจ้า เกิดขึ้นด้วยกรรมนี้ พระผู้มีพระภาค-
|
|
|